Καλή Χρονιά!

Μπορεί η αλλαγή να τρομάζει, αλλά ξέρετε τι είναι πιο τρομακτικό; Να επιτρέπουμε τον φόβο να εμποδίζει την ανάπτυξή μας και την πορεία μας στη ζωή με πίστη και αισιοδοξία! Ας θυμηθούμε ότι είμαστε ευλογημένοι και προικισμένοι με τη δυνατότητα να αναμορφώνουμε, να δημιουργούμε τη ζωή μας!

Το Νέο Έτος είναι ένας πίνακας που δεν έχει ακόμη ζωγραφιστεί, ένα μονοπάτι που δεν έχει ακόμα περπατηθεί!...

Πριν λοιπόν το ρολόι χτυπήσει δώδεκα ας θυμηθούμε τα λόγια του μεγάλου μας Καζαντζάκη: «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα».

Κανείς δεν μπορεί να πάει πίσω στο χρόνο και να κάνει μια νέα αρχή, όμως όλοι μπορούμε κάνουμε μια νέα αρχή από το Τώρα.

Η ευδαιμονία, η αφθονία και η πληρότητα είναι η φύση μας!

Απόψε παραμονή της Πρωτοχρονιάς που όλοι γιορτάζουμε την αλλαγή του χρόνου ας γιορτάσουμε και τις αλλαγές που εμείς θα κάνουμε στη ζωή μας και κατ’ επέκταση στον κόσμο όλο!

Καλή κι ευλογημένη Νέα Χρονιά μας λοιπόν!

Αφροδίτη Αργυροπούλου

Η αγάπη, η στοργή και η φιλία

Η αγάπη, η στοργή και η φιλία είναι αισθήματα που στρέφονται προς τα έξω ώστε να συνδέσουν και να ενώσουν τους ανθρώπους μεταξύ τους.

Αν όμως η δυνατή αυτή ενέργεια μείνει στραμμένη μέσα προς τη δική μας μόνο κατάσταση, τότε φορτίζεται αρνητικά με ανησυχία, έγνοια, φόβο, μίσος, οργή, ζήλια, θυμό κ.α. και τότε η καρδιά  δυσκολεύεται πολύ 

να συναισθανθεί, 

να συμπονέσει, 

να συγχαρεί, 

να συλλογιστεί... 

τους συνανθρώπους γύρω της.

Ροή Ζωής

Γιατί δίνουμε δώρα τα Χριστούγεννα

Γράφει: Θεόδουλος Γεωργιάδης

Από πράξεις αγάπης μέχρι ακριβά καλούδια που είχαμε βάλει στο μάτι εδώ και καιρό, όλοι απολαμβάνουμε τη στιγμή που θα πάρουμε στα χέρια μας ένα δώρο από ένα άτομο που μας νοιάζεται και το νοιαζόμαστε. Κάποιοι, μάλιστα, λένε ότι χαίρονται ακόμα περισσότερο την πράξη της προσφοράς και δεν έχουν κι άδικο.

Σε κάποιες χώρες, τα παιδιά έχουν ανοίξει τα δώρα τους, ήδη, από τις 6 Δεκεμβρίου, την ημέρα του Αγίου Νικολάου. Σε κάποιες άλλες, περιμένουν να ξημερώσουν Χριστούγεννα ή η 26η Δεκεμβρίου, για να βρουν κάτω από το δέντρο ό,τι τους έφερε ο Άγιος Βασίλης. Αλλού, τα δώρα ανοίγονται Πρωτοχρονιά. Και είναι κι εκείνα τα μέρη, όπου ο κόσμος ανταλλάζει δώρα ανήμερα Θεοφανίων.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όποια μέρα κι αν έχει καθιερώσει ο καθένας στην οικογένειά του ως την ημέρα του ανοίγματός τους, είναι δύσκολο να φανταστούμε τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, χωρίς δώρα.

Έχουμε, όμως, αναρωτηθεί ποτέ γιατί νιώθουμε εσωτερικά την ανάγκη να τα προσφέρουμε -υλικά ή άυλα- κάθε γιορτές;

Αρχαία πρακτική

Η προσφορά δώρων είναι γνωστό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιών, εδώ και χιλιετίες. Στους αρχαίους πολιτισμούς, οι αρχηγοί αντάλλαζαν δώρα μεταξύ τους, για να εξασφαλίσουν την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς τους, για να κερδίσουν την εύνοια κάποιου ξένου εισβολέα ή ακόμα και για να αποδείξουν την υποταγή τους και να διατηρήσουν το status quo.

Ανακούφιση = Αν Ακούς Φύση

 Ανακούφιση, μία έννοια που μόνο με το άκουσμά της μας κάνει να νιώθουμε αγαλλίαση και ηρεμία.

Αλλά ας τη δούμε κάπως αλλιώς την ανακούφιση.

Ανακούφιση = Αν ακούς φύση = μιλάς με τον Θεό.

Ο άνθρωπος όταν είναι εναρμονισμένος με τη φύση ακούει τον Θεό, γιατί ακούει τη φύση. Ποια φύση όμως. Εμείς έχουμε συνηθίσει με το άκουσμα φύση να εννοούμε τα λουλούδια, τα πουλιά κλπ. Ναι ως ένα σημείο είναι και αυτά φύση και εκεί ανήκουν. Αλλά έχουμε κι εμείς δική μας φύση. Το σώμα μας ανήκει στη φύση και μάλιστα στην εξελικτική της μορφή.

Είμαστε το Ανώτερο Φυσικό Φαινόμενο στον πλανήτη. Όπου υποτίθεται ότι είμαστε εμείς αυτοί που ορίζουμε εμάς, αλλά και όλο το φυσικό μας περιβάλλον.

Έκκληση του Βιβεκάναντα για θρησκευτική αρμονία

Όσα είπε ο Βιβεκάναντα στο Κοινοβούλιο των Θρησκειών του Σικάγο στις 9 Σεπτεμβρίου 1893 έχουν γίνει η επιτακτική ανάγκη του σήμερα:

«Είμαι περήφανος που ανήκω σε μια θρησκεία που δίδαξε στον κόσμο τόσο την ανεξιθρησκία όσο και την καθολική αποδοχή».—Σουάμι Βιβεκάναντα

«Εμείς πιστεύουμε όχι μόνο στην καθολική ανεξιθρησκεία, αλλά και δεχόμαστε όλες τις θρησκείες ως αληθινές. Είμαι περήφανος που ανήκω σε μια χώρα που έχει περιθάλψει τους κατατρεγμένους και τους πρόσφυγες όλων των θρησκειών και όλων των χωρών της γης. Είμαι περήφανος να σας πληροφορήσω ότι δεχτήκαμε στους κόλπους μας το πιο αγνό απομεινάρι των Ισραηλιτών, που ήρθε στη νότια Ινδία και κατέφυγε σε εμάς το ίδιο έτος κατά το οποίο ο ιερός ναός τους κατεδαφίστηκε από τη ρωμαϊκή τυραννία. Είμαι περήφανος που ανήκω στη θρησκεία που φιλοξένησε και εξακολουθεί να προστατεύει το απομεινάρι του μεγάλου ωροαστρικού έθνους. Θυμάμαι τον εξής ύμνο που έμαθα να επαναλαμβάνω από την πρώτη μου παιδική ηλικία, ο οποίος επαναλαμβάνεται καθημερινά από εκατομμύρια ανθρώπους: «Όπως τα διαφορετικά ποτάμια που πηγάζουν από διαφορετικά μέρη, σμίγουν όλα τα νερά τους στη θάλασσα, έτσι, Ω Κύριε, οι διαφορετικοί δρόμοι που οι άνθρωποι επιλέγουν λόγω των διαφορετικών τάσεών τους οδηγούν—παρά τη φαινομενική διαφορετικότητα, στρεβλότητα ή ευθύτητά τους— σε Σένα».

Πηγή: https://www.vedanta.gr/?page_id=49&lang=el

Πρώτα μείνε μόνος σου...

Πρώτα ξεκίνα να απολαμβάνεις τον εαυτό σου.

Πρώτα αγάπησε τον εαυτό σου.

Πρώτα γίνε τόσο αυθεντικά ευτυχισμένος που ακόμα και αν κανείς δεν χτυπήσει την πόρτα σου , είναι απολύτως εντάξει.

ΔΕΝ σου λείπει κάτι.

Δεν περιμένεις κάποιον να έρθει να σου χτυπήσει την πόρτα.

Είσαι στο σπίτι σου.

Αν έρθει κάποιος, αυτό είναι καλό, είναι όμορφο.

Αν δεν έρθει κανείς, και αυτό επίσης είναι καλό, είναι όμορφο.

ΤΟΤΕ μπορείς να κάνεις σχέση.

Επειδή τώρα κινείσαι σαν αφέντης όχι σαν ζητιάνος.

Τώρα κινείσαι σαν αυτοκράτορας όχι σαν ζητιάνος.

Οι 7 διαφορές μεταξύ θρησκείας και πνευματικότητας

Πολλοί άνθρωποι συγχέουν τη θρησκεία και την πνευματικότητα ή κάποια μυστηριώδη και υπερφυσικά φαινόμενα. Κάποιοι ίσως να τη συγκρίνουν με αίρεση, αλλά αυτό οφείλεται στην έλλειψη γνώσης και στον φόβο χειραγώγησης.

Αν δεσμευόμαστε να παραμερίσουμε τους φόβους μας για να προσπαθήσουμε να μελετήσουμε και να καταλάβουμε την ίδια την αίσθηση της πνευματικότητας, φτάνουμε στην συνειδητοποίηση και στο συμπέρασμα ότι δεν έχει τίποτα μυστήριο ή υπερφυσικό, και σε καμία περίπτωση δεν συνδέεται με μια αίρεση.

Παρακάτω θα βρείτε 7 διαφορές ανάμεσα στη θρησκεία και την πνευματικότητα που θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε καλύτερα:

1 – H θρησκεία απαιτεί να υποκλιθείς ή να υποταχθείς – Η πνευματικότητα ελευθερώνει.

Η ομορφιά του να μην κάνουμε τίποτα

Επιτρέποντας στον εαυτό μας να βαριέται.

Η ζωή των περισσότερων από εμάς είναι γεμάτη από τόσο μεγάλη ένταση – για να μην αναφέρω και τις ευθύνες- που μας είναι σχεδόν αδύνατον να μείνουμε ακίνητοι και να μην κάνουμε τίποτα, πολύ περισσότερο να ηρεμήσουμε έστω και για λίγα λεπτά. Ένας φίλος μου κάποτε μου είπε: «Οι άνθρωποι δεν είναι πλέον ανθρώπινες υπάρξεις. Θα έπρεπε να αποκαλούμαστε ανθρώπινες πράξεις».

Η πρώτη φορά που ήρθα αντιμέτωπος με την ιδέα ότι η περιστασιακή βαρεμάρα μπορεί στην πραγματικότητα να κάνει καλό ήταν κατά τη διάρκεια της άσκησής μου υπό την εποπτεία ενός ψυχολόγου, στο Λα Κόνερ στην Ουάσινγκτον. Ήταν μια μικρή πόλη όπου υπήρχαν πολύ λίγα πράγματα να κάνει κάποιος».

Μετά το τέλος της πρώτης ημέρας, ρώτησα τον εκπαιδευτή μου: «Τι μπορείς να κάνεις εδώ πέρα το βράδυ;» Μου απάντησε: «Εκείνο που θα ‘θελα να κάνεις είναι να επιτρέψεις στον εαυτό σου να βαρεθεί. Μην κάνεις τίποτα. Αυτό είναι μέρος της εκπαίδευσής του». Στην αρχή νόμισα ότι αστειευόταν!

Οι δύσκολες γυναίκες

Leonardo da Vinci - His Unfinished Work

Τις αποκαλούν γυναίκες δύσκολες......

γιατί ξέρουν τι θέλουν

και γιατί δε βολεύονται μόνο με τα εύκολα.

Χρησιμοποιούν το κεφάλι τους για να σκέφτονται ,

την καρδιά τους για να αγαπάνε..

και αφήνουν το σώμα τους

να είναι η μουσική και όχι το εργαλείο......

Τις αποκαλούν γυναίκες δύσκολες

γιατί όποιος τις "έχει"

δε βρίσκει τη δύναμη να τις κρατήσει......

Μ. Γκάντι

Μητροκλής από τη Μαρώνεια της Θράκης (4ος αι. π.κ.χ.)

Ο Μητροκλής από τη Μαρώνεια της Θράκης, ήταν νεότερος αδελφός της Ιππαρχίας. Αρχικά υπήρξε Περιπατητικός φιλόσοφος, αλλά αργότερα έγινε μαθητής του Κράτη. Ο Μητροκλής έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη γενιά των Κυνικών μετά το Διογένη. Με τα κείμενα του, τα οποία περιείχαν χρήσιμα λόγια για την καθημερινότητα, στόχευε στο να ενδυναμώνει τη φιλοσοφική αντιμετώπιση της ζωής. Είχε αποφασιστική επιρροή στη δημιουργία του τύπου του Κυνικού φιλοσόφου, και στη διατήρηση της παράδοσης του Διογένη. Υπήρξε ο πρώτος που συνέλεξε ηθικολογικά ανέκδοτα και ρητά.

Πού θάφτηκε η θειότητα του ανθρώπου;

Ένας παλιός ινδικός μύθος διηγείται, πως κάποια εποχή όλοι οι άνθρωποι ήσαν θεοί. Όμως, καταχράστηκαν τόσο πολύ τη θειότητά τους, ώστε ο Μπράχμα, ο κύριος των θεών, αποφάσισε να τους αφαιρέσει την θεία εξουσία και να την κρύψει σε ένα σημείο, όπου θα ήταν αδύνατο να την ξαναβρούν. Το μεγάλο πρόβλημα που ανέκυψε, λοιπόν, ήταν το να βρεθεί μία κρύπτη.

Όταν οι ελάσσονες θεοί κλήθηκαν σε συμβούλιο για να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα, πρότειναν το εξής: «Ας θάψουμε την θειότητα του ανθρώπου μέσα στη γη».

Osho: Ο συνειδητός άνθρωπος δεν ανήκει πουθενά

Μπορείς να βρεις γνώση σε ένα διανοούμενο και σε ένα συνειδητό άνθρωπο. Ο διανοούμενος όμως είναι σαν μια δεξαμενή, ενώ ο συνειδητός άνθρωπος είναι σαν το πηγάδι.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θεμελιώδης και βαθιά είναι αυτή η διαφορά. Η γνώση του διανοούμενου είναι δανεική, σάπια, μουχλιασμένη.

Τα προβλήματα που υπάρχουν στον κόσμο οφείλονται στη γνώση των διανοούμενων. Η διαμάχη ανάμεσα στους ινδουιστές και τους μουσουλμάνους είναι διαμάχη διανοούμενων.

Φιλοσοφία είναι η Αγάπη που νοιώθει η Ψυχή για τη Σοφία.

Όταν στο μεσουράνημα του Ελληνικού Πολιτισμού χρησιμοποιούνταν ο όρος “Φιλοσοφία”, αυτός δεν είχε καμιά σχέση με την διανόηση “νεκρών γραμμάτων”. 

Η Φιλοσοφία ήταν ένας δρόμος ενεργητικός, ένας ουσιαστικός τρόπος ζωής, μια δυναμική στάση απέναντι στα πράγματα, που οδηγούσε τον άνθρωπο στο Ιερό Κέντρο του Κόσμου, κι από κει ακόμη πιο μακριά, στο υψηλότερο Κέντρο του Εαυτού του ! 

Ήταν η Αγάπη που νοιώθει η Ψυχή για τη Σοφία, 

που δεν είναι η εκλογικευμένη και ταξινομημένη γνώση, ή όχι μόνο αυτό, αλλά είναι η ολιστική γνώση, η γνώση που ενώνει τα σπασμένα κομμάτια του καθρέφτη, η γνώση που δίνει στον άνθρωπο την άκρη του νήματος, την άκρη του Μίτου της Αριάδνης, για να βγει από το Λαβύρινθο της πολλαπλότητας του κόσμου και να κατακτήσει συνειδητά την ενοποιημένη αντίληψη του Θεού, που βρίσκεται μέσα σε όλα, και που τα εμπεριέχει όλα.

Ανάσταση: η Ελπίδα για τη δική μας θέωση

Καμία γιορτή στο Χριστιανικό ημερολόγιο δεν είναι πλουσιότερη σε συμβολισμό από το Πάσχα. 

Σε αντίθεση με τη θλίψη και το πένθος που καλύπτουν τη Μεγάλη Εβδομάδα, οι ακτίνες του ανατέλλοντος Ηλίου εξαγγέλλουν την Κυριακή του Πάσχα ότι ο Χριστός, Ανέστη.

Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην Ιστορία.  

Είναι αυτό που διαφοροποιεί τον Χριστιανισμό από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. 

Η «Ανάσταση του Χριστού» συμβολίζει τη θέωση, τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή, συμβολίζει την ανάσταση της δικής μας ταπεινής υπόστασης, σημαίνει την ελπίδα για τη δική μας θέωση. 

Μέσω της Ανάστασης αποκτά άλλο νόημα η Ζωή και ο Θάνατος. Δεν είναι πλέον ο θάνατος το τέλος της παρούσας ζωής, αλλά ο προσωρινός αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα, σαν ένας προσωρινός ύπνος. Ο Χριστός άνοιξε τις πύλες του Άδη, αναστήθηκε και μαζί Του ανάστησε τον Αδάμ και την Εύα ελευθερώνοντάς τους από την κατάρα του προπατορικού αμαρτήματος. Αναστήθηκε και τη φθορά της φύσης τη μετάλλαξε σε αφθαρσία. 

Η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης...

«...Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά -θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους- να σταυρωθούν, ν' αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης.

'Αλλον δεν έχει...»

Ν.Καζαντζάκης – Αναφορά στον Γκρέκο

Τάλαντα και χαρίσματα

Ανάπτυξη των ταλέντων μας

Αρχές του Ευαγγελίου

Όλοι έχουμε διαφορετικά ταλέντα και ικανότητες.

Όλοι έχουμε ξεχωριστά χαρίσματα, ταλέντα και ικανότητες που μας έχουν δοθεί από τον Επουράνιο Πατέρα μας. Όταν γεννηθήκαμε, φέραμε μαζί μας αυτά τα χαρίσματα, τα ταλέντα και τις ικανότητες (βλέπε κεφάλαιο 2ο - https://www.lds.org/manual/gospel-principles?lang=ell).

Ο προφήτης Μωυσής ήταν σπουδαίος ηγέτης, αλλά χρειαζόταν τον Ααρών, τον αδελφό του, για να βοηθά ως εκπρόσωπος (βλέπε Έξοδος 4:14–16). Ορισμένοι εξ ημών είμαστε ηγέτες σαν τον Μωυσή ή καλοί ομιλητές σαν τον Ααρών. Ορισμένοι εξ ημών μπορούμε να τραγουδάμε καλά ή να παίζουμε ένα μουσικό όργανο. Άλλοι εξ ημών μπορεί να είμαστε καλοί σε αθλήματα ή να είμαστε εις θέσιν να δημιουργούμε πράγματα με τα χέρια μας. Άλλα ταλέντα που μπορεί να έχουμε είναι: η κατανόηση των άλλων, η υπομονή, η ευθυμία ή η ικανότητα να διδάσκουμε άλλους.

Ο ψυχολογικός φόβος και πώς να τον αντιμετωπίσετε.

Ένας από τους μεγάλους εχθρούς του ανθρώπου είναι ο φόβος. Όσο λιγότερο φόβο έχει κανείς, τόσο περισσότερο υγεία και ψυχική αρμονία θα βιώνει στη ζωή του. Το ουσιαστικό πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι να απαλλαγεί απ’ τον φόβο.

Όταν δεν νιώθεις φόβο για μια κατάσταση, τότε αυτή δεν μπορεί να σε βλάψει. Πρέπει βέβαια να θυμάσαι ότι πολύ συχνα σε καταλαμβάνει ο φόβος με υποσυνείδητο τρόπο, χωρίς δηλαδή να τον αντιλαμβάνεσαι.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάς είναι ότι ο φόβος «μπλοφάρει». Αν τον αντιμετωπίσεις με βάση αυτήν την ενθύμηση, τότε ο φόβος διαλύεται.

Ο φόβος δημιουργείται συνήθως ως προσπάθεια του νου να ελέγξει το μέλλον, το μέλλον για το οποίο το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ... δεν υπάρχει!! Αφού το παρελθόν μόνο υπήρξε –δηλαδή δεν υπάρχει σήμερα!- και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα, ο μοναδικός χρόνος, στον οποίο ζούμε την ζωή μας είναι το παρόν!

Εμπιστεύσου τη ζωή γιατί με κάθε τρόπο σου δείχνει το δρόμο

Της Ανθής Κατερίνη.

Κάθε άνθρωπος έρχεται στην ζωή μας για να εκπληρώσει κάποιον σκοπό.
Κάποιοι θα σε ακολουθούν για χρόνια, ίσως να είναι στο πλάι σου σε όλη στην πορεία της ζωής σου γιατί εξελίσσεστε παράλληλα και ακόμη και αν είναι μακριά σου τους νιώθεις τόσο κοντά. Άλλοι μπορεί να μείνουν λίγο πίσω ή ίσως μείνεις εσύ και χαθείτε στον δρόμο.

Έπειτα από λίγο όμως ίσως τους ξαναβρείς και αν ήταν φίλοι αληθινοί θα είναι σαν να μην χαθήκατε ποτέ. Άλλοι είναι προορισμένοι να σε συντροφεύσουν σε μία συγκεκριμένη περίοδο της ζωής σου. Τυχαίνει να εμφανίζονται από το πουθενά και να σου προσφέρουν ακριβώς εκείνο που χρειάζεσαι.

Μπορεί να είναι μία βοήθεια.
Να σου θυμίσουν την αξία σου όταν την έχεις ξεχάσει, να σου δώσουν την απάντηση σε τόσα αναπάντητα ερωτήματα που έθεσες στον εαυτό σου. Μπορεί από την άλλη να αποτελέσουν εμπόδιο και δυσκολία και να σε παιδέψουν, να σε πληγώσουν.

4 Λόγοι που οι νευρολόγοι συνιστούν να επισκεπτόμαστε την θάλασσα συχνά.

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο ελεύθερος χρόνος σε εξωτερικούς χώρους κάνει καλό σε όλους μας, τόσο στο φυσικό όσο και στο πνευματικό επίπεδο, αλλά τα οφέλη του χρόνου που περνάμε ειδικά στην θάλασσα, έχουν μόλις αποκαλυφθεί.

Αυτό το απίστευτο συναίσθημα ειρήνης και ηρεμίας που βιώνουμε όταν βρισκόμαστε κοντά στη θάλασσα τώρα αναφέρεται ως «μπλε χώρος» και είναι αυτό που οι επιστήμονες έχουν ονοματίσει ως την επίδραση που έχει ο συνδυασμός των χαλαρωτικών μυρωδιών και ήχων του νερού στον εγκέφαλό μας. Ο «μπλε χώρος» είναι αρκετός για να μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα με έναν υπνωτικό τρόπο.

Όταν αισθανόμαστε χαλαροί στην παραλία, δεν είναι μόνο στο μυαλό μας. Η επιστήμη λέει ότι είναι μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλός μας αντιδρά στο περιβάλλον του, κάνοντας μας να αισθανόμαστε χαρούμενοι, χαλαροί και ανανεωμένοι.

Συνολικά, αυτός ο «μπλε χώρος» μας επηρεάζει με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους.

1. Πηγαίνοντας στην παραλία μειώνεται το άγχος

Το νερό είναι η θεραπεία της φύσης για τους στρεσογόνους παράγοντες της ζωής. Είναι γεμάτο από φυσικά ιόντα που είναι γνωστά για τη δυνατότητα που έχουν να μας κάνουν να αισθανόμαστε άνετα. Έτσι εάν βουτήξουμε για μπάνιο ή απλά βάλουμε τα πόδια μας στο νερό, είναι σίγουρο ότι θα νοιώσουμε μια αίσθηση χαλάρωσης. Αυτό είναι ένα στιγμιαίο ενισχυτικό για την διάθεση μας που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε όλοι από καιρό σε καιρό!

Πώς η κριτική καταστρέφει την έκφραση και μπλοκάρει τη ροή της ενέργειας

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με τις αρνητικές σκέψεις γύρω από την ιδέα του εαυτού τους, προέρχονται από το γεγονός ότι οι επικριτικές σκέψεις εμποδίζουν την ελεύθερη έκφραση. Κάθε χαρακτηρισμός έναντι της ελεύθερης ροής της ενέργειας αποτελεί μια απόπειρα του νου να ακινητοποιήσει κάτι που δεν παύει ποτέ να κινείται.

Η στάση που αναπτύσσει κανείς κατά το διαλογισμό είναι να μην κρίνει τίποτα από όσα παρατηρεί. Τι παρατηρεί; Τα φαινόμενα που συμβαίνουν εντός του ενεργειακού του χώρου. Μία σκέψη, μετά άλλη μία σκέψη, μετά ένα συναίσθημα, μετά ένας πόνος στην πλάτη... Η ροή των φαινομένων είναι ασταμάτητη. Όλα συνεχώς αλλάζουν και μεταβάλλονται.

Η επίγνωση όμως, η παρατήρηση όλων αυτών, είναι πάντα παρούσα. Η επίγνωση ρέει συνεχώς και ταυτόχρονα αποτελεί το χώρο μέσα στον οποίο εμφανίζονται όλα τα φαινόμενα. Γι' αυτό λέμε και ότι όλα είναι ένα. Αυτό που

Τι θα γινόμασταν χωρίς τις ρωγμές μας;

Τι θα ήταν οι άνθρωποι χωρίς τις ρωγμές τους; Τι γίνονται οι άνθρωποι χωρίς αυτές;

Ρωγμή είναι η θέα του κόσμου μέσα από τις γρίλιες. Ρωγμή είναι να κλαις αλλά και να γελάς. (…)  Να αφήνεις να βλέπουν λίγο περισσότερο μέσα σου, χαλώντας την ιδανική εικόνα. 

Ρωγμή είναι να σκέφτεσαι το ανεπίτρεπτο, εκείνο που δεν περιμένουν οι άλλοι από σένα. Να σκέφτεσαι έξω από τη νόρμα. Να αναζητείς την αλήθεια. Να πέφτεις. Και να ξανασηκώνεσαι. 

Ρωγμή είναι να παραδέχεσαι ότι δεν αντέχεις. Να συνθλίβεσαι μέσα στην καθημερινότητα. Να μην αντέχεις την ομοιομορφία. 

Ρωγμή είναι να ακούς μέσα σου τον δικό σου Θεό. Να τολμάς να έχεις τον δικό σου Θεό. Εκείνον που γονάτισε στον Κήπο των Ελαιών και με δάκρυα στα μάτια, δείλιασε. Αμφέβαλε για τη φύση Του ως γιου του Θεού και παραπονέθηκε για την εγκατάλειψη που βίωσε από τον πατέρα Του.

Μητέρα Τερέζα, 1910-1997 (Mother Tereza)

Η βιογραφία της Μητέρας Τερέζας

«Θα έπρεπε να λέμε λιγότερα λόγια. Ένα κήρυγμα δεν είναι σημείο συνάντησης. Τι να κάνουμε λοιπόν; Ας πάρουμε μια σκούπα και ας καθαρίσουμε το σπίτι κάποιου. Αυτό λέει πολλά»

Το 1910 γεννήθηκε στα Σκόπια, στην Αλβανία, και το 1928 εισέρχεται στο Τάγμα των αδερφών Λορέττο στην Ιρλανδία.

- 1929-48 Διδάσκει γεωγραφία στο Λύκειο ST.MARYS στην Καλκούτα και το 1948 ζητάει από την καθολική εκκλησία να ζήσει έξω από το σχολείο και να υπηρετήσει τους «φτωχότερους των φτωχών» στους δρόμους της Καλκούτας.

- 1950 Ιδρύει το τάγμα των Αδελφών του Ελέους στην Καλκούτα και μέχρι το 1960 έχει ανοίξει25 Οίκους στην Ινδία και συνεχίζει σε 100 χώρες του κόσμου.

- Το 1971 κερδίζει το βραβείο Ειρήνης του Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ και το 1979 κερδίζει το Νόμπελ Ειρήνης. Οι οίκοι της φροντίζουν ετοιμοθάνατους, ναρκομανείς, πόρνες, κακοποιημένες γυναίκες, ορφανά παιδιά, ασθενείς από ΑΙDS.
- Πεθαίνει 5-9-1997 από ανακοπή καρδιάς στην Ινδία.

20 συμβουλές για δύσκολες στιγμές

Ό,τι περνάμε στην ζωή είναι μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου. Τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους και πάντα έχουμε επιλογές. Αν κάτι στην ζωή μας δεν λειτουργεί, μπορούμε είτε να αλλάξουμε το πώς το βλέπουμε ή να φύγουμε από την κατάσταση.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους, και δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που μας συμβαίνει, αλλά ο τρόπος που αντιδρούμε είναι πάντα επιλογή μας.

Αν αγωνίζεστε ή ψάχνετε για περισσότερη διαύγεια στην ζωή σας, μπορείτε να επιστρέψετε στις απλές αλήθειες. Υπάρχουν ζωτικά μαθήματα που έμαθα στο δικό μου ταξίδι.

Τα παρακάτω 20 πράγματα μπορούν να σας βοηθήσουν σε μια δύσκολη στιγμή.

1. Το πώς αισθάνεσαι είναι περισσότερο σημαντικό από το πώς δείχνεις.

2. Το τι λένε οι άλλοι καθρεπτίζει εκείνους, όχι εσένα.

3. Το τι βλέπεις στην ζωή πάντοτε εξαρτάται από το τι ψάχνεις.

Η σημασία του ΟΜ - By Sri Swami Sivananda

Sri Swami Sivananda

Το Μπράμαν είναι το πιο ύψιστο από όλα. Το Ομ είναι το όνομα του. Το Ομ επίσης είναι το πραγματικό σου όνομα. Αυτό καλύπτει τις τριπλές εμπειρίες του ανθρώπου. Από το Ομ αυτός ο κόσμος ξεπρόβαλε. Ο κόσμος υπάρχει στο Ομ και τελειώνει στο Ομ.

Το Ομ είναι το ύψιστο από όλα τα μάντρα. Το Ομ δίνει άμεση απελευθέρωση. Όλα τα μάντρα αρχίζουν με το Ομ. Το Ομ είναι η ζωή , η ψυχή όλων των μάντρα. Όλες οι Ουπανισάδες αρχίζουν με το Ομ. Οι προσφορές που προσφέρονται στους διάφορους Θεούς προλογίζονται με το Ομ.

Όλες οι γλώσσες, όλοι οι ήχοι, εμφανίζονται από το Ομ. Η ουσία από τις τέσσερις Βέδες είναι το Ομ. Το Α-U-Μ καλύπτει όλη την κλίμακα των δονήσεων του ήχου. Το Α αρχίζει από τη ρίζα της γλώσσας, το U εκπορεύεται από το μέσο και το Μ από το τέλος, κλείνοντας τα χείλη.

Το Ομ είναι η πηγή όλων των θρησκειών και των ιερών γραφών. Αυτή η ιερή μονοσύλλαβη λέξη είναι το μέσο της απελευθέρωσης από τα δεσμά της ύλης. Οδηγεί κάποιον βήμα- βήμα, στην ύψιστη μακαριότητα. Ταιριάζει από την πιο χαμηλή μέχρι την πιο ύψιστη  και προχωρημένη διάνοια. Ταιριάζει στον Μπραχματσάρι (άγαμος μαθητής) και το ίδιο καλά στον Σανιάσιν (μοναχός). Ταιριάζει για κάθε περίσταση.

Ο εαυτός μας είναι το κέντρο της γνώσης μας.

Swami Vivekananda

Ο Θεός δεν είναι ούτε γνωστός ούτε ακατάληπτος, αλλά κάτι άπειρα ανώτερο κι από το ένα κι από το άλλο. Είναι ένα με μας, κι εκείνο που είναι ένα με μας δεν είναι ούτε καταληπτό, ούτε ακατάληπτο, ακριβώς όπως ο ίδιος μας ο εαυτός.

Είναι αδύνατο να γνωρίσετε τον ίδιο σας τον εαυτό, δεν μπορείτε να τον μετακινήσετε έξω από σας για να τον κοιτάζετε σαν ένα αντικείμενο, επειδή είσαστε εκείνος και δεν μπορείτε να διαχωριστείτε από εκείνο που είσαστε. Ούτε και είναι ο εαυτός σας ακατάληπτος, γιατί ποιο πράγμα σας είναι καλύτερα γνωστό από τον εαυτό σας; Πράγματι ο εαυτός μας είναι το κέντρο της γνώσης μας. Κατά την ίδια ακριβώς έννοια ο Θεός δεν είναι ούτε ακατάληπτος, ούτε γνωστός, αλλά άπειρα ανώτερος κι από το ένα κι από το άλλο, γιατί Εκείνος είναι ο αληθινός μας Εαυτός...

.... Το ιδανικό του ανθρώπου είναι να δει το Θεό μέσα στο καθετί. Αλλά αν δεν μπορείτε να Τον δείτε μέσα στα πάντα, δείτε Τον μέσα σε ένα πράγμα, μέσα σε εκείνο το πράγμα που σας αρέσει περισσότερο, κι έπειτα δείτε Τον σε ένα άλλο. Προχωρήστε έτσι... - Swami Vivekananda

Παραμαχάνσα Γιογκανάντα: Πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από το φόβο της ασθένειας

Ο φόβος για την αποτυχία ή την ασθένεια καλλιεργείται από την προβολή στον συνειδητό νου αυτών των σκέψεων, μέχρι που αυτές ριζώνουν στο υποσυνείδητο και τελικά στην υπερσυνείδηση. Ύστερα, οι ριζωμένοι πλέον φόβοι στην υπερσυνείδηση και στο υποσυνείδητο αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται και να κατακλύζουν το συνειδητό με παρασιτικά φυτά φόβου, τα οποία δεν είναι τόσο εύκολο να καταστραφούν, όσο είναι η αρχική σκέψη, και τα οποία τελικά, γεννούν δηλητηριώδεις και θανατηφόρους καρπούς…

Ξερίζωσέ τους από τον εσωτερικό σου κόσμο, παραμένοντας σταθερά θαρραλέος και στρέφοντας τη συνειδητότητά σου στην απόλυτη ειρήνη του Θεού εντός σου.