Ο δρόμος για την ελευθερία

Ο δρόμος για την ελευθερία είναι η γνώση για το τι συμβαίνει μέσα μας

Δεν χρειάζεται να αποκτήσουμε υλικά αγαθά, να αναπτύξουμε την αυτοπεποίθησή μας ή να διορθώσουμε την εικόνα του σώματός μας για να ζήσουμε ελεύθερα και να ικανοποιήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες. Η ελευθερία ακολουθεί πιστά τη γνώση για το τι είμαστε και πώς λειτουργεί το σύστημα σώμα-νους.

Η ελευθερία έρχεται όταν μαθαίνεις να παρατηρείς και να αναγνωρίζεις τα φαινόμενα που εμφανίζονται μέσα σου, γιατί έτσι αναπτύσσεται η στάση ανεξαρτησίας απέναντι στα παροδικά φαινόμενα. Όσο αναζητάμε να βρούμε την ασφάλεια, την αξία και την επάρκειά μας στα παροδικά φαινόμενα, είμαστε καταδικασμένοι σε συνεχείς απογοητεύσεις και εσωτερικές εντάσεις.

Ό,τι είναι παροδικό είναι καταδικασμένο να φθαρεί και να καταστραφεί. Το να επενδύουμε την ασφάλεια και την αξία μας σε κάτι που είναι ζήτημα χρόνου να χάσουμε, οδηγεί αναπόφευκτα στη δυστυχία. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τις σχέσεις ιδιοκτησίας που δημιουργούν οι σκέψεις. Όταν θεωρούμε ότι κάτι που είναι παροδικό είναι δικό μας και διαμορφώνει την ασφάλεια και την αξία μας, είναι σαν να παραδίδουμε την ευτυχία μας σε κάτι έξω από εμάς.

Η αποστασιοποίηση και η γέφυρα

Η γνώση της παρούσας στιγμής απαιτεί να αποστασιοποιηθείς και από το εξωτερικό και από το εσωτερικό σου τοπίο.

Αν δε γνωρίσεις πρώτα το εσωτερικό και το εξωτερικό σου τοπίο, δεν μπορείς ούτε καν να τα διακρίνεις, πόσο μάλλον από μακριά.

Όταν γνωρίζεις το εξωτερικό σου τοπίο, αλλά δεν είσαι αποστασιοποιημένος από αυτό, απορροφάσαι σε όσα συμβαίνουν γύρω σου και δεν μπορείς να νιώσεις τα συναισθήματα σου.

Όταν γνωρίζεις το εσωτερικό σου τοπίο, αλλά δεν είσαι αποστασιοποιημένος από αυτό, απορροφάσαι στα συναισθήματα σου και δεν μπορείς να απομακρυνθείς αρκετά από αυτά, ώστε να δεις καθαρά.

Προσπάθησε να απομακρυνθείς λίγο από αυτά που αισθάνεσαι, έτσι ώστε να μη σε τυφλώνουν πλέον ή, αντίθετα, να μην τα συνειδητοποιείς.

Απομακρύνσου λίγο, έτσι ώστε να αρχίσουν να ενεργούν μέσα σου χωρίς όμως να φτάνουν τόσο βαθιά όπως τώρα και να σε σπρώχνουν να ενεργείς και να σκέφτεσαι αρνητικά, να κλείνεσαι στον εαυτό σου ή να πυροδοτούν οποιαδήποτε άλλη αντίδραση είχες μέχρι τώρα.

Κάνε ένα βήμα μακριά από αυτά που αισθάνεσαι, και κάθε φορά που το κάνεις, θα αποστασιοποιείσαι όλο και περισσότερο.

Η διαφορά μεταξύ του να είσαι αποστασιοποιημένος από τα συναισθήματα σου και του να τα αφήνεις να σε παρασύρουν, είναι όπως η διαφορά μεταξύ του να στέκεσαι πάνω σε μια γέφυρα και να βλέπεις έναν άγριο ποταμό να κυλά από κάτω και του να πέφτεις μέσα στο νερό.