Και οι άνθρωποι έμειναν σπίτι...

Και οι άνθρωποι έμειναν σπίτι

και διάβασαν βιβλία και άκουσαν

και ξεκουράστηκαν και ασκήθηκαν

και έκαναν τέχνη και έπαιξαν

και έμαθαν νέους τρόπους ύπαρξης

και σταμάτησαν και άκουσαν βαθύτερα

κάποιοι διαλογίστηκαν

κάποιοι προσευχήθηκαν

κάποιοι χόρεψαν

κάποιοι συνάντησαν τη σκιά τους

και οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται διαφορετικά

και οι άνθρωποι θεραπεύτηκαν

και χωρίς ανθρώπους που ζούσαν

με άγνοια, επικίνδυνα,

χωρίς νόημα και χωρίς καρδιά,

ακόμα και η γη άρχισε να θεραπεύεται

και όταν τελείωσε ο κίνδυνος

και οι άνθρωποι βρήκαν ο ένας τον άλλον

λυπήθηκαν για τους νεκρούς

και έκαναν νέες επιλογές

και ονειρευόταν νέα οράματα

και δημιούργησαν νέους τρόπους ζωής

και θεράπευσαν τη γη εντελώς

όπως ακριβώς θεράπευσαν και τους εαυτούς τους.

Kathleen O’Meara (1839–1888)

Σύμφωνα με μια πολωνική ιστοσελίδα, Astraea et Amora: Η Kathleen O'Meara (1839-1888), της οποίας το όνομα είναι Grace Ramsay, ήταν ιρλανδό-γαλλικής καταγωγής, καθολική, συγγραφέας και βιογράφος κατά την ύστερη βικτοριανή εποχή.

Ήταν ο ανταποκρίτρια στο Παρίσι του «The Tablet», ένα κορυφαίο βρετανικό καθολικό περιοδικό.

Η 'Meara έγραψε επίσης έργα μυθοπλασίας που διερευνούσαν διάφορα θέματα για τη γυναικεία ψηφοφορία στις ανατολικές ευρωπαϊκές επαναστάσεις. (wikipedia.org).

Αυτό το ποίημα εμφανίστηκε στο δεύτερο μυθιστόρημα της «Iza's Story» σχετικά με τον αγώνα των Πολωνών πατριωτών κατά της ρωσικής, αυστριακής και γερμανικής κατοχής.

Το βιβλίο συγκρίνει την πολωνική-ρωσική κατάσταση με την ιρλανδική-βρετανική κατάσταση και επαινεί την εξέγερση ενός μικρού έθνους εναντίον ενός μεγάλου γείτονα.

Σύμφωνα με το περιοδικό Oprah Magazine: Η Kitty O'Meara είναι μια σύγχρονη Αμερικανίδα από την πολιτεία Madison, WI.

Πηγή: https://www.oshonews.com/2020/03/19/poem-kathleen-omeara