Στην αρχή δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά
ανάμεσα στον δειλό και τον θαρραλέο άνθρωπο. Και οι δυο φοβούνται. Η διαφορά
είναι, ο δειλός ακούει τους φόβους του και τους ακολουθεί. Ο θαρραλέος άνθρωπος
τους βάζει στην άκρη και προχωρεί πιο πέρα. Οι φόβοι υπάρχουν, τους γνωρίζει,
αλλά ο θαρραλέος άνθρωπος μπαίνει μέσα στο άγνωστο παρά τους φόβους όλους.
Θάρρος δεν σημαίνει αφοβία, αλλά να προχωρείς μέσα στο άγνωστο παρά όλους τους
φόβους.
Όταν πηγαίνεις μέσα στην αχαρτογράφητη θάλασσα, όπως έκανε ο Κολόμβος, υπάρχει φόβος, τεράστιος φόβος, γιατί δεν ξέρει κανείς ποτέ τι πρόκειται να συμβεί και φεύγεις τώρα από την ακτή της ασφάλειας. Ήσουν απόλυτα εντάξει, κατά κάποιο τρόπο΄ έλειπε μόνο ένα πράγμα, η περιπέτεια. Σου δίνει κάποιον ενθουσιασμό να πηγαίνεις μέσα στο άγνωστο. Αρχίζει να χτυπάει η καρδιά σου