Ζωή χωρίς επιθυμίες σημαίνει ζωή χωρίς φοβίες και αγωνίες.
Όταν υπάρχουν επιθυμίες, υπάρχουν και φοβίες και
η ζωή είναι γεμάτη προσπάθειες και αγωνίες.
Δεν υπάρχουν επιθυμίες σημαίνει υπάρχει αποδοχή, ζούμε
στη ροή της ζωής και δεχόμαστε τα πάντα σαν προκλήσεις, σαν μαθήματα. Η ζωή
είναι το σχολείο για να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους.
Όσο πιο συνειδητά ζούμε, τόσο λιγότερες είναι οι επιθυμίες άρα και οι
φοβίες μας.
Τι είναι στην πραγματικότητα οι φόβοι μας;;;; Τι φοβόμαστε στη ζωή μας;;;;
Φοβόμαστε μήπως δεν αποκτήσουμε αυτά που θέλουμε ή μήπως χάσουμε αυτά που ήδη
έχουμε!!!
Οι επιθυμίες λοιπόν δημιουργούνται από την αίσθηση της ανεπάρκειας και της ανασφάλειας.
Η ανεπάρκεια δημιουργεί τις επιθυμίες των όσων θέλουμε στη ζωή μας: Θέλω να
έχω τέτοιο σπίτι, τέτοια οικογένεια, τέτοια εργασία, τέτοιους φίλους, θέλω να
καταφέρω αυτό ή εκείνο κλπ. κλπ.
Αντίθετα η ανασφάλεια δημιουργεί τα «δεν θέλω» τα οποία στην ουσία είναι
πάλι επιθυμίες: Δεν θέλω να χάσω κάποιον ή κάτι, δεν θέλω να μείνω μόνος, δεν
θέλω να πάθω κάτι κακό κλπ. κλπ.
Το σημαντικότερο είναι ότι μας διαφεύγει το γεγονός πως όλες οι επιθυμίες, όλα αυτά τα
«θέλω» και «δεν θέλω» είναι δημιουργήματα των άπειρων «εγώ» της προσωπικότητας
(που δεν είναι ο εαυτός μας) που αγωνίζονται να πρωταγωνιστήσουν στην
καθημερινότητά μας.
- Όταν ζούμε συνειδητά υπάρχει αποδοχή,
- όταν υπάρχει αποδοχή υπάρχει ηρεμία,
- όταν υπάρχει ηρεμία τα πράγματα στη ζωή ρέουν χωρίς προσπάθεια, χωρίς αντίσταση και φόβο.
Ό,τι παρουσιάζεται μπροστά μας είναι ό,τι
χρειαζόμαστε για να πάρουμε το συγκεκριμένο μάθημα εκείνη την συγκεκριμένη
στιγμή. Η αποδοχή είναι το κλειδί.
Παρατηρώ ό,τι έρχεται, το αποδέχομαι, κάνω την
εργασία που απαιτείται, χωρίς να επιδιώκω κανένα αποτέλεσμα (δηλαδή χωρίς επιθυμίες)
και παραδίδω την εμπειρία – μάθημα – γνώση για το καλό του Όλου.
Λένε ότι όλες οι επιθυμίες πηγάζουν από μία
οικουμενική επιθυμία και αυτή είναι η Επιθυμία για Ενότητα με τον Ανώτερο
Εαυτό.
Αν μάθουμε να παρατηρούμε κάθε επιθυμία που εγείρεται και τι υπάρχει «πίσω» από
αυτήν, το κίνητρο δηλαδή, μπορεί να ανακαλύψουμε πολύ ενδιαφέρονται και χρήσιμα
πράγματα για εμάς και τους άλλους.
Το μυστικό της συνειδητής ζωής λοιπόν είναι:
- Παρατήρηση – αποδοχή – εργασία – παράδοση.
Είναι σημαντικό να έχουμε πίστη γιατί η ζωή από
μόνη της φροντίζει τον εαυτό της.
Έχω πίστη στη ζωή σημαίνει συνειδητοποιώ ότι είμαι
ένα κομμάτι της ίδιας της ζωής και γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος να επιθυμώ κάτι
διαφορετικό από αυτό που ήδη υπάρχει.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνω είναι να είμαι σε εγρήγορση, να έχω
επίγνωση, να γνωρίζω την θέση στην οποία βρίσκομαι κάθε στιγμή, να χρησιμοποιώ
ό,τι έχω, να κάνω ό,τι μπορώ και να μένω στο παρόν, στη ροή της ζωής.
Είμαστε εδώ για να απολαύσουμε το παιχνίδι - σχολείο
της ζωής, για να εκ-παιδευτούμε.
Είμαστε εδώ για να αποκτήσουμε την επίγνωση της ψυχής
γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας ώστε να μπορούμε να κατανοούμε
και τα άλλα πλάσματα γύρω μας.
Ας μάθουμε λοιπόν να παραδίδουμε τις επιθυμίες με
τους φόβους και ας χαιρόμαστε τη ζωή με αφοβία!
Αφροδίτη Αργυροπούλου για Ροή Ζωής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου