2016 έτος πίστης στον Εαυτό!

Η πίστη νικά το φόβο και φέρνει ελευθερία.

Το έτος 2016 ας είναι έτος αγνής και βαθειάς  πίστης στον Εαυτό.

Όλοι έχουμε την πίστη μέσα μας - είναι το κεφάλαιο με το οποίο γεννιόμαστε -  μικραίνει ή μεγαλώνει  ανάλογα με τον τρόπο που τη διαχειριζόμαστε…. Κάθε φορά που τολμάμε και ξεπερνάμε ένα φόβο η πίστη μας μεγαλώνει και γίνεται πιο αγνή, πιο βαθειά και ανιδιοτελής.

Για το νέο έτος ας δεσμευτούμε να επιλέγουμε την Αφοβία  για να εξαγνίσουμε  και να   δυναμώσουμε την πίστη στον αληθινό μας Εαυτό.

Αυτός που έχει πίστη ξέρει τον δρόμο κι ας τον ακολουθεί για …πρώτη φορά!

Για το 2016 ο δρόμος του καθενός μας ας είναι μέσα στο Φως της Αγάπης!

Αφροδίτη 

Για την αποδοχή

Αποδέχομαι δεν σημαίνει συμβιβάζομαι, ανέχομαι αυτό που δεν συμφωνεί με τη δική μου ύψιστη αλήθεια, την οποία είμαι διατεθειμένη να ψάχνω και να επανεξετάζω κάθε στιγμή.

Αποδέχομαι δεν σημαίνει υπομένω, υποτιμώντας τον εαυτό μου και τις δικές μου ανάγκες, τις οποίες αναγνωρίζω μέσα από τις πεποιθήσεις μου.

Αποδέχομαι δεν σημαίνει πως συμφωνώ και επηρεάζομαι από την άποψη και την ανάγκη σου, τα οποία εκτιμώ και λογαριάζω με ισότιμο σεβασμό με τα δικά μου.

Αποδέχομαι δεν σημαίνει υποκύπτω σε λογικοφανή επιχειρήματα που βασίζονται σε αισθητικά και συναισθηματικά συμπεράσματα. 

Aγαπάω σημαίνει είμαι

...όταν το είμαι δεν συνοδεύεται από τίποτα

Όλα αυτά που δεν είμαστε είναι αντικείμενα: δεν είμαι αυτό, δεν είμαι το άλλο, δεν είμαι έτσι, δεν είμαι αλλιώς. Και τα αντικείμενα έχουν ταυτότητα: εθνική, θρησκευτική, επαγγελματική, κοινωνική, ψυχολογική.

 Αυτό που είμαστε είναι βίωμα και αναφέρεται στην εμπειρία της επίγνωσης που έχουμε όλοι αυτή τη στιγμή. Το «είμαι» είναι πάντα σιωπηλό. Υπάρχει μέσα στη σιωπή, γιατί στη σιωπή δεν υπάρχουν σκέψεις, δηλαδή αντικείμενα, αλλά μόνο η βιωματική εμπειρία της επίγνωσης.

Το «είμαι» δεν λέγεται, βιώνεται. Γι’ αυτό η αγάπη δεν μπορεί να μεταφερθεί και να εκφραστεί με λέξεις ή με λόγια. Γιατί η ζωή είναι αγάπη, η ύπαρξη είναι αγάπη, εμείς είμαστε αγάπη.

Ο εγκέφαλος, το δεξί βουβό ημισφαίριο και η γραφή - μέρος Α

Της Μπελίκας-Αντωνίας Κουμπαρέλη

Η εργασία αυτή παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο 1ο Διεθνές Συνέδριο Δημιουργικής Γραφής που έγινε από 4 έως 6 Οκτωβρίου του 2013 σε συνεργασία του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας ΠΜΣ (μεταπτυχιακό τμήμα Δημιουργικής Γραφής) και το Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα: Κολλέγιο Αθηνών – Κολλέγιο Ψυχικού.

Εισαγωγή

Η γνώση της νευροφυσιολογίας σχετικά με τις λειτουργίες του εγκεφάλου, είναι ίσης αξίας με τη γνώση της γλώσσας όπου χρησιμοποιείται η γραμματική, η σύνταξη, η ορθογραφία.

Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται τα βασικά πέντε μέρη του εγκεφάλου, δηλαδή, αριστερό και δεξί ημισφαίριο, μεσολόβιο (ή αλλιώς κεντρικός νευρώνας), αμυγδαλή και ιππόκαμπος, με στόχο να δούμε πώς μπορούμε συνειδητά να βοηθήσουμε τη συνεργασία των ημισφαιρίων, να χρησιμοποιήσουμε το βουβό δεξί ώστε το αριστερό να εκφράσει με λόγια τα συναισθήματά μας άρα και τη δημιουργικότητά μας, να μειώσουμε την ένταση της πρωτόγονης αμυγδαλής και να αυξήσουμε τις πιθανότητες δημιουργίας και διατήρησης νέων εγκεφαλικών κυττάρων μέσω του ιππόκαμπου, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Ο εγκέφαλος, το δεξί βουβό ημισφαίριο και η γραφή - μέρος Β

ΤΑ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Ας σκεφτούμε το δεξί και το αριστερό ημισφαίριο σε σχέση με ένα μυθιστόρημα. Πώς το δουλεύουμε; Το αριστερό φτιάχνει τους ρόλους, την αλληλουχία, τις λεπτομέρειες. Το δεξί όμως έδωσε την έμπνευση, οραματίστηκε το σύνολο, το ύφος, τα χρώματα, τις οσμές, τα συναισθήματα, το γενικό πλαίσιο όπου θα κινηθούν οι ρόλοι. Ωστόσο χωρίς ήρεμη αμυγδαλή, το μεσολόβιο δεν θα καταφέρει να μεταβιβάσει πληροφορίες απ’ το ένα ημισφαίριο στο άλλο, άρα δεν θα καταφέρουμε να γράψουμε γραμμή. Το ίδιο ισχύει και για κάθε μορφής τέχνη: Το δεξί οραματίζεται τι θέλει να φτιάξει, το αριστερό εκτελεί.

Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για όσους δεν είναι καλλιτέχνες. Η νοικοκυρά σκέφτεται με το δεξί της ημισφαίριο το φαγητό και το εκτελεί με το αριστερό, ο ξυλουργός φαντάζεται με το δεξί το έπιπλο και το κατασκευάζει με το αριστερό του ημισφαίριο. Η έλλειψη φαντασίας και οραματισμού σταματάει την πράξη και η φαντασία ζωντανεύει μέσω των πράξεων.

Η ολιστική νοημοσύνη στη χρήση του εγκεφάλου

Αρχές του 1980 κυκλοφόρησε η θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης (MIQ) σε αντιπαράθεση με τις ‘τυπικές’ μετρήσεις του IQ και σε συμπλήρωση της συναισθηματικής νοημοσύνης EQ. Η ολιστική νοημοσύνη συντίθεται από εφτά είδη νοημοσύνης: λεκτική, λογικομαθηματική, μουσική, σωματική-συναισθητική, χωρική-γεωγραφική, διαπροσωπική και ενδοπροσωπική. Πρόσφατα προστέθηκαν άλλα δύο είδη νοημοσύνης: η φυσιοκρατική και η υπαρξιακή. Η ολιστική ανάπτυξη όλων των ειδών νοημοσύνης αφορά στον άνθρωπο ως όλον, αφού έτσι κι αλλιώς συνδυάζει αντίθετα και συμπληρωματικά χαρακτηριστικά: Λογικός και διαισθητικός, πρακτικός και ονειροπόλος, προσγειωμένος και οραματιστής.

Τι σημαίνει "ζω συνειδητά"

Από τον Dr. Jon Kabat-Zinn

Ζω συνειδητά σημαίνει συνδέομαι με την ίδια τη ζωή. Δεν απαιτείται κατανάλωση ενέργειας γι' αυτό, αλλά επιλεκτική και μη επικριτική εστίαση της προσοχής μας στην παρούσα στιγμή. Η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται από αυτή τη στάση.

Η προσοχή είναι ο οδηγός που χρησιμοποιούμε για να πλοηγηθούμε στη ζωή μας. Πρόκειται για μια ικανότητα που μπορούμε να αναπτύξουμε για να γνωρίζουμε τι συμβαίνει ή τι δεν συμβαίνει, και να βρούμε τρόπους για να σχετιστούμε πιο σοφά με όσα συμβαίνουν, αντί να είμαστε στο έλεος των συναισθηματικών αντιδράσεών μας, των τρελών σκέψεων, των φόβων μας, κ.ο.κ.

Δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία σε τι εστιάζουμε την προσοχή μας. Σημασία έχει να το κάνουμε με πρόθεση. Όταν αρχίζεις να παρατηρείς πού βρίσκεται η προσοχή σου, αντιλαμβάνεσαι ότι τον περισσότερο χρόνο βρίσκεται μέσα στον νου και ο νους φλυαρεί αδιάκοπα - ιδέες, γνώμες, αντιδράσεις... Ξοδεύουμε πάρα πολύ χρόνο ανησυχώντας και προγραμματίζοντας το μέλλον, όσο και αναπολώντας το παρελθόν: "γιατί φέρθηκα έτσι στον άλλον;", "γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα;", "γιατί δεν έγιναν αλλιώς;".

Osho: Άλλο ενοχή και άλλο ντροπή (αιδώς, αισχύνη)

Η ζωή είναι εύκολη για τον άνθρωπο που  ντρέπεται (σέβεται τον εαυτό του).

Αυτή η βουδιστική ιδέα της ντροπής πρέπει να γίνει κατανοητή, σε αντίθεση με τη χριστιανική ιδέα της ενοχής. Στα λεξικά μοιάζει να είναι συνώνυμη, αλλά δεν είναι. Η ντροπή (εσωτερική συνείδηση) είναι ένα εντελώς διαφορετικό φαινόμενο.

Η ενοχή (εξωτερική συνείδηση) επιβάλλεται πάνω σου από τους άλλους. Είναι μία συνωμοσία ανάμεσα στους πολιτικούς και τους παπάδες, για να κρατάνε την ανθρωπότητα σκλαβωμένη για πάντα.

Σου δημιουργούνε ενοχές και σου δημιουργούν το μεγάλο φόβο της αμαρτίας.

Σε κατηγορούν, σε κάνουν να φοβάσαι, δηλητηριάζουν τις ίδιες σου τις ρίζες με την ιδέα της ενοχής. Καταστρέφουν κάθε δυνατότητά σου για να χαρείς, να γελάσεις και να γιορτάσεις.

Οι κατηγορίες τους είναι τέτοιες, που το γέλιο μοιάζει να είναι αμαρτία.

Osho: Η Αγάπη δεν είναι σχέση αλλά εσωτερική κατάσταση

Το παρόν βρίσκεται πέρα από τους προσδιορισμούς μας. Είναι όπως είναι. Μπορείς όμως να έχεις προσδοκίες για το μέλλον και για το πώς θα έπρεπε να είναι. Μπορείς να αγαπάς στο παρόν, μόνο αν η αγάπη σου δεν έχει προσδοκία, απαίτηση, μόνον αν είναι δίχως όρους.

Επίσης, αν αγαπάς μόνο έναν άνθρωπο και όχι και έναν άλλο, τότε δεν μπορείς ποτέ να αγαπάς στο παρόν. Αν η αγάπη σου είναι σχέση και όχι εσωτερική κατάσταση, δεν μπορείς να αγαπάς στο παρόν. Αν λέω πως μπορώ να αγαπώ μόνον εσένα, τότε, όταν δεν είσαι εδώ, δεν θα αγαπώ.

Επί είκοσι τρεις ώρες θα είμαι χωρίς αγάπη και μόνο μια ώρα, όταν είμαι μαζί σου, θα αγαπώ. Είναι αδύνατο αυτό! Δεν γίνεται να είσαι σε κατάσταση αγάπης τη μια στιγμή και την άλλη να μην είσαι.

Αν είμαι υγιής, είμαι υγιής όλο το εικοσιτετράωρο. Είναι αδύνατο να είμαι υγιής μια ώρα και άρρωστος τις υπόλοιπες είκοσι τρεις. Η υγεία δεν είναι σχέση, αλλά κατάσταση της ύπαρξης.