Είπε ο Ιησούς:
«Στάθηκα στο κέντρο του κόσμου
Και τους παρουσιάστηκα με σάρκα και οστά.
Τους βρήκα όλους μεθυσμένους.
Δεν βρήκα κανένα να διψάει.
Και η ψυχή μου γέμισε θλίψη για τους γιούς του ανθρώπου.
Γιατί η καρδιά τους είναι τυφλή
Και δεν βλέπουν ότι άδειοι ήρθαν στον κόσμο
Και άδειοι πρόκειται να φύγουν από τον κόσμο πάλι».
Έτσι σας βρίσκει ο Ιησούς, μεθυσμένους και βαθιά
κοιμισμένους. Εσύ δεν μπορείς να το δεις, αφού κι ο ίδιος κοιμάσαι. Αν δεν
ξυπνήσεις, δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις τι γίνεται γύρω σου. Όλος ο κόσμος
κινείται σαν υπνοβάτης. Γι αυτό υπάρχει τόση δυστυχία, τόση βία, τόσοι πόλεμοι.
Άνθρωποι μεθυσμένοι, κοιμισμένοι, φτωχοί που συνεχώς ζητιανεύετε σε όλη σας τη ζωή. Ζητάτε άσχημα πράγματα, αγωνίζεστε για άσχημα πράγματα, βασανίζεστε από αρρώστιες και μικρόβια.
Και ο Θεός σας έκανε κατοικία του, έφτιαξε το σπίτι του μέσα
σας! Ο Ιησούς λέει ότι αυτό είναι το πιο μεγάλο, το πιο ακατανόητο μυστήριο, το
θαύμα των θαυμάτων!
Αυτή είναι η θλίψη ενός Βούδα, ενός Ιησού: Βλέποντας εσάς
τους αυτοκράτορες, που έχετε το βασίλειο του Θεού μέσα σας, να ζητιανεύετε, να
ζητάτε άχρηστα πράγματα, χάνοντας το χρόνο σας, τη ζωή σας, την ενέργειά σας,
την ευκαιρία.
Όταν ο νους είναι μεθυσμένος βρίσκεις πολλές δικαιολογίες,
μα είναι όλες ψεύτικες. Θα βρεις δικαιολογίες για το σεξ, θα βρεις δικαιολογίες
για το κάπνισμα, θα βρεις δικαιολογίες για τη δίψα σου για δύναμη, για τη
λαγνεία σου, όλες όμως είναι δικαιολογίες. Η πραγματικότητα είναι ότι είσαι
κάτω από την επιρροή μιας έμμονης ιδέας, ότι είσαι υπνωτισμένος.
Αν ο Ιησούς έρθει στο σπίτι σου και χτυπήσει την πόρτα, εσύ
θα είσαι εκεί να τον υποδεχτείς; Θα βρίσκεσαι κάπου αλλού, γιατί δεν βρίσκεσαι
ποτέ στο σπίτι σου. Περιπλανιέσαι σε όλο τον κόσμο, εκτός από το σπίτι σου. Που
είναι το σπίτι σου; Μέσα σου! Εκεί που βρίσκεται το κέντρο της συνειδητότητάς
σου. Δεν βρίσκεσαι ποτέ εκεί, παρά μόνο όταν είσαι σε βαθύ διαλογισμό. Τότε
μπορείς να αναγνωρίσεις τον Ιησού αμέσως.
Μετανόησε! Δες τι έχεις κάνει. Θα σου φανεί τόσο ανόητο, δεν
θα μπορείς ούτε να το πιστέψεις ότι έκανες αυτά τα πράγματα. Κοίτα τι έκανες με
τη ζωή σου, κοίτα τι έκανες στον εαυτό σου. Δεν είσαι παρά ένα ερείπιο και οι
σωροί μεγαλώνουν κάθε μέρα. Και στη ζητιάνα καρδιά σου, στο ζητιάνο νου σου,
κατοικεί ο βασιλιάς, κατοικεί το υπέρτατο! Αυτό είναι το θαύμα. Και ένας Ιησούς
αισθάνεται βαθιά, γι αυτό είναι τόσο λυπημένος, δεν μπορεί να γελάσει. Όχι
επειδή το γέλιο του είναι δύσκολο. Δεν μπορεί να γελάσει εξαιτίας σου.
Είναι τόσο λυπημένος, σε αισθάνεται τόσο πολύ, που συνέχεια
ανακαλύπτει μεθόδους, βρίσκει κλειδιά για να σε ανοίξει, να σε κάνει αυτό που
ήδη είσαι, να σε κάνει να καταλάβεις ποιος είσαι.
Αμαρτία είναι η σπατάλη της ζωής, η σπατάλη του χρόνου με
επουσιώδη πράγματα, το να μαζεύεις άχρηστα σκουπίδια. Και όταν το
συνειδητοποιήσεις θα μετανιώσεις. Και αν αυτή η μετάνοια βγει από την καρδιά,
θα σε εξαγνίσει. Τίποτα δεν εξαγνίζει
όπως η μετάνοια. Αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα πράγματα στον Χριστιανισμό.
Διάβασε αυτά τα λόγια και θυμήσου μια λέξη κλειδί:
Μετανόησε! Κι αν φτάσεις στο σημείο να καταλάβεις ότι η μετάνοια είναι το
κλειδί, θα καθαρίσεις όλο σου το παρελθόν. Ξαφνικά, θα γίνεις πάλι αγνός,
φρέσκος. Κι όταν είσαι φρέσκος, ο Θεός βρίσκεται εκεί. Γιατί ο Θεός δεν είναι
παρά η φρεσκάδα σου, η αγνότητά σου.
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Όσσο «Ο σπόρος του Σιναπιού» Εκδόσεις "ΡΕΜΠΕΛ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου