Μαθαίνοντας να μην είμαστε δυστυχισμένοι .

Ένα δύσκολο καθήκον...

               

Μαθαίνοντας να μην είμαστε δυστυχισμένοι : Ένα δύσκολο καθήκον. Δεν είναι εύκολο να σκεφτόμαστε με καινούργιο τρόπο.

Έχουμε συνηθίσει σε μια ορισμένη σειρά συλλογισμών και στις καταβλητικές σκέψεις που αυτοί γεννούν. Χρειάζεται πάρα πολλή εργασία για να αποβάλουμε τον τρόπο σκέψης που έχουμε αφομοιώσει μέχρι τώρα. Η ευτυχία είναι κάτι εύκολο, όμως το να μάθεις να μην είσαι δυστυχισμένος μπορεί να είναι δύσκολο.

Η ευτυχία είναι μια φυσική κατάσταση της ύπαρξής μας ως ατόμων. Αυτό αποδεικνύεται ολοφάνερα αν ρίξετε μια ματιά στα παιδιά σας. Το δύσκολο είναι να ξεμάθετε όλα τα «πρέπει» που έχετε αφομοιώσει στο παρελθόν. 

Η ανάληψη της ευθύνης απέναντι στον εαυτό μας αρχίζει με τη συνειδητοποίηση. Για παράδειγμα παρατηρήστε τον εαυτό σας όταν λέει : «Πληγώνεις τα συναισθήματά μου». Θυμίστε στον εαυτό σας τι κάνετε τη στιγμή που το κάνετε. 

Ο νέος τρόπος σκέψης απαιτεί συνειδητοποίηση του παλιού τρόπου. Έχετε αποκτήσει συνήθειες βασισμένες σε πρότυπα σκέψης που προσδιορίζουν τις αιτίες των συναισθημάτων σας ως κάτι έξω από σας. 

Έχετε διαθέσει χιλιάδες ώρες για να εδραιώσετε μέσα σας αυτό τον τρόπο σκέψης και ως αντιστάθμισμα θα χρειαστείτε χιλιάδες ώρες νέας σκέψης, σκέψης που προϋποθέτει την ανάληψη ευθύνης για τα συναισθήματά σας. Είναι δύσκολο, εξαιρετικά δύσκολο` αλλά και τι μ’ αυτό; Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ν’ αποφύγετε να το κάνετε.

Αναλογιστείτε την εποχή που πρωτομαθαίνατε να οδηγείτε ένα σκληρό, βαρύ αυτοκίνητο. Αυτή τη στιγμή, όπως και τότε, νομίζετε ότι βρίσκεστε αντιμέτωποι μ’ ένα αξεπέραστο πρόβλημα. Έχετε ένα σωρό πεντάλια, μοχλούς κ.τ.λ. αλλά μόνο δυο πόδια για να οδηγήσετε αυτό το αυτοκίνητο. Στην αρχή αντιλαμβάνεστε την πολυπλοκότητα του προβλήματος. 

Ύστερα αρχίζετε σιγά σιγά να χειρίζεστε το αυτοκίνητο, που πότε πηδά, πότε τινάζεται, πότε δεν παίρνει μπροστά. Ταυτόχρονα, ένα σωρό μηνύματα στον εγκέφαλο` σκέφτεστε συνέχεια, χρησιμοποιείτε το μυαλό σας. Τι πρέπει να κάνω; 

Συνειδητοποιείτε το πρόβλημα κι ύστερα από πολλές δοκιμές, λάθη, νέες προσπάθειες, έρχεται η μέρα που μπαίνετε άνετα στο αυτοκίνητό σας και οδηγείτε. Τότε πια δεν σβήνει η μηχανή, δεν τινάζεται το αυτοκίνητο, δεν σκέφτεστε. 

Η οδήγηση έχει γίνει πια δεύτερη φύση σας - και πώς τα καταφέρατε; Με μεγάλη δυσκολία. Μ’ ένα σωρό σκέψεις για την κάθε ενέργεια, με υπενθυμίσεις, με συνεχή εργασία.

Ξέρετε πώς να ρυθμίζετε τη σκέψη σας, όταν πρόκειται να εκτελέσετε μια σωματική προσπάθεια τέτοια, όπως το να μάθετε τα πόδια και τα χέρια σας να συντονίζονται στην οδήγηση ενός αυτοκινήτου. 

Η ίδια διαδικασία ισχύει και για το συναισθηματικό κόσμο, έστω κι αν είναι λιγότερο γνωστή. Μάθατε τις συνήθειες που διαθέτετε ενισχύοντάς τις, σ' όλη σας τη ζωή. Είστε δυστυχισμένοι, θυμώνετε, πληγώνεστε κι απογοητεύεστε αυτόματα, επειδή έχετε μάθει να σκέφτεστε κατ’ αυτό τον τρόπο εδώ και πολύ καιρό. 

Έχετε αποδεχθεί τη συμπεριφορά σας και ποτέ δεν επιχειρήσατε να την αμφισβητήσετε. Αλλά μπορείτε να μάθετε πώς να μην είστε δυστυχισμένοι, θυμωμένοι, πληγωμένοι ή απογοητευμένοι, ακριβώς όπως μάθατε όλες αυτές τις εκδηλώσεις ηττοπάθειας.

WayneDyer – Βιβλίο:  '' Οι περιοχές των σφαλμάτων σας ''