Μια φορά και ένα καιρό ένας σοφός είχε τέσσερις μαθητές, οι
οποίοι υπερείχαν σε ικανότητες συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Μια μέρα, λοιπόν,
συγκεντρώθηκαν και οι τέσσερις και ο σοφός απευθύνθηκε στον πρώτο του μαθητή,
«Πες μου τι βλέπεις όταν εξετάζεις τον κόσμο».
Βλέπω αγριότητα. Ο πλανήτης είναι εγκλωβισμένος. Ο κόσμος
κρύβεται από την αλήθεια. Υπάρχουν τα σωματίδια στην ατμόσφαιρα και η όξινη
βροχή. Τα δάση καταστρέφονται και σαν αποτέλεσμα και το όζον μαζί τους. Υπάρχει
τόσο μεγάλη άγνοια και ιδιοτέλεια. Ο κόσμος χρειάζεται επαναπροσδιορισμό.
Ο σοφός απάντησε: