Της Σοφίας Παπαηλιάδου.
Να το ακούς το σώμα σου όταν σου μιλάει.
Γιατί σου μιλάει.
Το σώμα σου έχει μνήμη και μάλιστα χωρίς να διαγράφει τίποτα.
Γιατί σου μιλάει.
Το σώμα σου έχει μνήμη και μάλιστα χωρίς να διαγράφει τίποτα.
Το σώμα ανακαλεί στην μνήμη του τα πάντα.
Κάθε άγγιγμα, κάθε συναίσθημα, κάθε στιγμή που πέρασε από πάνω του, το σώμα την έχει καταγράψει.
Κάθε άγγιγμα, κάθε συναίσθημα, κάθε στιγμή που πέρασε από πάνω του, το σώμα την έχει καταγράψει.
Το σώμα φτιάχνει τις μνήμες του και εκεί καταγράφει
κάθε επιθυμία, κάθε ανασφάλεια, κάθε πόνο, κάθε τι που βιώνει.
Να το ακούς το σώμα σου όταν σου μιλάει.
Γιατί το σώμα δεν λέει ψέματα.
Το σώμα θυμάται κάθε άγγιγμα που πέρασε από πάνω του.
Γιατί το σώμα δεν λέει ψέματα.
Το σώμα θυμάται κάθε άγγιγμα που πέρασε από πάνω του.
Κάθε χάδι, κάθε αγκαλιά, κάθε γρατζουνιά πάνω στις στιγμές
του πάθους.
Κάθε άγγιγμα που θέλησες να διώξεις μακριά. Κάθε άγγιγμα που δεν ήθελες να τελειώσει.
Κάθε άγγιγμα που θέλησες να διώξεις μακριά. Κάθε άγγιγμα που δεν ήθελες να τελειώσει.
Στο σώμα δεν μπορείς να πεις ψέματα αν εκείνες τις
στιγμές η ψυχή σου ακολουθούσε τις πράξεις σου ή ήταν κρυμμένη στα πιο βαθιά
σκοτάδια.
Στο σώμα σου δεν μπορείς να πεις ψέματα αν δόθηκες, αν
παραδόθηκες ή αν απλά παραχώρησες για λίγο την ύπαρξή σου στα χέρια κάποιου
άλλου.
Το σώμα σου έχει καταγράψει την στιγμή που αγαπήθηκες
αλλά και την στιγμή που κακοποιήθηκες.