Δεν είναι
και πολύ ωφέλιμο να χρησιμοποιούμε τον όρο "χαμηλή αυτοεκτίμηση" σαν
να πρόκειται για ένα αυτούσιο πρόβλημα. Γιατί αν το δούμε έτσι δεν υπάρχει
τρόπος να το διορθώσουμε. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση θα εξασθενίσει μόνο αν
κατανοήσουμε τις διάφορες εμπειρίες που την αποτελούν.
Η χαμηλή
αυτοεκτίμηση συνδέεται με το Εγώ, δηλαδή με την προσωποποίηση των καταστάσεων.
Αντί να βλέπουμε τα πράγματα έτσι όπως είναι, τα κάνουμε προσωπικά. Γι' αυτό
είναι σημαντικό να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε ποια είναι αυτά τα πράγματα
που κάνουμε προσωπικά. Η κυριότερη συνήθεια που συντηρεί την αίσθηση της
χαμηλής αυτοεκτίμησης είναι η σύγκρισή μας με τους άλλους, κάτι που έχει τις
ρίζες του στον προγραμματισμό του νου, δηλαδή στο παρελθόν. Μπορεί να
συγκρινόμαστε με τους άλλους για το ποιος είναι πιο δημοφιλής, πιο
επιτυχημένος, πιο όμορφος, πιο ανεπτυγμένος πνευματικά, πιο καλός στον
διαλογισμό, κ.ο.κ.
Πίσω από
αυτή τη σύγκριση κρύβεται ο νους, ο οποίος κρίνει συνεχώς. Και φυσικά αυτές οι
σκέψεις δεν μας ωφελούν σε τίποτα. Είναι σημαντικό λοιπόν να έχουμε επίγνωση
αυτής της διαδικασίας που συμβαίνει μέσα μας. Όταν βλέπεις κάποιον άλλον και ο
νους σου σκέφτεται "αυτός είναι καλύτερος από εμένα", πρέπει να
παρατηρήσεις αυτή τη σκέψη, να την αναγνωρίσεις ως απλά μία σκέψη και όχι ως
την πραγματικότητα, και τότε δεν θα σε επηρεάσει.