Ήρως - Θράκας Ιππέας ο Θεός της αρχαίας Θράκης

 Γράφει η Στέλλα Κλαδαρά

Ίσως ένα από τα ποιο αινιγματικά σημεία των παραδόσεων που αναφέρονται στην μυστηριακή λατρεία των αρχαίων Θρακών είναι ο αινιγματικός έφιππος θεός που λατρεύτηκε όσο καμία άλλη θεότητα στην Θράκη της αρχαίας εποχής. 

Παρ’ όλες τις ελλείψεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας επάνω στην προσωπικότητα και την λατρεία του Θράκα Ιππέα, από το σπάνιο πλέον έργο «Λεξικόν Ιστορικόν & Γεωγραφικόν της Θράκης» του ιστορικού Αχιλλέα Σαμοθράκη, ο οποίος ήτανε και ένας από τους τελευταίους ιστορικούς ερευνητές που ασχολήθηκαν σε τόσο βάθος με τον χαρακτήρα του θρακικού πολιτισμού, εντοπίστηκε πλήθος στοιχείων και πληροφοριών που αφορούν τη λατρεία του Θρακιώτη κατεξοχήν θεού.

Ο κατ’εξοχήν λατρευόμενος θεός των αρχαίων Θρακών, που κατά κάποιο τρόπο έχει μετατραπεί και σε σύμβολο της εποχής τους, ήτανε ο περίφημος Θράκας Ιππέας ή Ήρως.

Παρ’όλες όμως τις έρευνες που έχουνε γίνει προς εύρεση ικανοποιητικών στοιχείων σχετικά με την μυστηριώδη αυτή θεότητα, το πραγματικό όνομα που χρησιμοποιούσανε οι αρχαίοι για να τον προσδιορίσουνε, δηλαδή το όνομα με το οποίο την λάτρευαν οι αρχαίοι θράκες, αλλά και ο πραγματικός της χαρακτήρας παραμένουν μέχρι και σήμερα άγνωστα.

 Όλα τα ευρήματα που σχετίζονται με την λατρεία αυτής θεότητας, είναι μαρμάρινες πλάκες που παριστάνουνε τον Θράκα Ιππέα ως έφιππο που φοράει μακρύ χιτώνα και λεπτή χλαμύδα που κυματίζει επάνω από τους ώμους του. Στα περισσότερα αυτά αναθηματικά πλακίδια, ο Ιππέας παρουσιάζεται να τρέχει προς τα δεξιά, και να τρυπάει με την λόγχη του ένα ζώο με φαντασιώδη χαρακτηριστικά που μοιάζει αρκετά με τον κλασσικό δράκοντα, αλλά και με τις Λάμιες των λαϊκών μύθων.

Εκείνοι ήταν καιροί που η ευφυΐα βρισκόταν στη κορύφωσή της… (OSHO)

Υπήρχαν πολλοί φιλόσοφοι την εποχή του Βούδα. Ποτέ άλλοτε δεν συνέβη τέτοιο άνθισμα της διάνοιας, όπως συνέβη εκείνη την εποχή.

Και όχι μόνο στην Ινδία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπήρχε ο Βούδας, υπήρχε ο Μαχαβίρας, ο Πραμπούτα Κατγιαγιάν, ο Ατζίτ Κεσακαμπάλ, μεγάλοι φιλόσοφοι, ο Μακάλι Γοσπάλ, σπάνια διάνοια, ο Σαντζάβ Βιλετιπούτα και πολλοί άλλοι βρίσκονταν στο Μπιχάρ.

Τώρα τα ονόματά τους δεν είναι πολύ γνωστά, επειδή δεν δημιούργησαν καμία σχολή.

Ακριβώς την ίδια εποχή, στην Ελλάδα υπήρχε ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης – οι τρεις που δημιούργησαν το δυτικό νου.

Ακριβώς την ίδια εποχή, στην Κίνα υπήρχε ο Κομφούκιος, ο Λάο Τσου, ο Τσουάνγκ Τσου, ο Μένκιος. Φαίνεται ότι σε ολόκληρο τον κόσμο, ο νους βρισκόταν στη κορύφωσή του, στο δικό του Έβερεστ.

Δεν πέρασες τυχαία από εδώ...

Μια Αρχαία Κινέζικη ιστορία λέει ότι μια αόρατη κόκκινη κλωστή συνδέει όλους εκείνους που προορίζονται για να συναντηθούν ανεξάρτητα από το χρόνο, τον τόπο, ή τις περιστάσεις. Το νήμα μπορεί να τεντώσει ή μπερδευτεί, αλλά ποτέ δεν σπάει…

Πολλές φορές δύο επιφανειακά άσχετα μεταξύ τους γεγονότα που δεν μπορούν να ερμηνευτούν μπορεί να συνδέονται και να έχουν το νόημα τους. Οι περισσότεροι αυτό το ονομάζουν σύμπτωση, η τύχη. Ο Καρλ Γιούνγκ το ονομάζει συγχρονικότητα η αόρατο κοσμικό ιστό.

Πολλές φορές συμβαίνουν κάποια γεγονότα στη ζωή μας και που μας οδηγούν την κατάλληλη στιγμή στα κατάλληλα άτομα έτσι ώστε να προχωρήσουμε τη ζωή μας προς μια νέα σημαντική κατεύθυνση. 

Όταν λειτουργούμε σαν όλα όσα μας συμβαίνουν έχουν ένα νόημα και ένα σκοπό, μαθαίνουμε σιγά σιγά την τέχνη της συγχρονισμού και τότε διαπιστώνουμε ότι δεν είμαστε μόνοι αλλά είμαστε προνομιούχα άτομα στα οποία προσφέρεται στήριξη, καθοδήγηση, έμπνευση και όλα αυτά που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση του σκοπού και του οραμάτων μας...

Γιῶτα Σούσουλα

Πηγή: thesecretrealtruth.blogspot.com

Τι σημαίνει να αγαπάς τον εαυτό σου;

Θέλεις να μιλήσουμε για την ποιότητα ενός ανθρώπου που αγαπάει τον εαυτό του; Εννοώ, αγάπα τον εαυτό σου μας λένε μα δεν υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο. Όλοι λίγο πολύ νομίζουν πως αγαπάνε τον εαυτό τους. Γνωρίζεις όμως πως να ξεχωρίσεις έναν άνθρωπο που αγαπάει πραγματικά τον εαυτό του;

Ένας άνθρωπος που αγαπάει τον εαυτό του λοιπόν, δίνεται εξ’ ολοκλήρου. Εμπιστεύεται χωρίς άμυνες γιατί δεν υπάρχει δόλος μέσα του, βλέπει τους άλλους με αθωότητα. Αυτό δεν τον κάνει αφελή, τον κάνει άνθρωπο με ενσυναίσθηση. Άνθρωπο που μπορεί να εντοπίσει την αξία του άλλου ακόμα και αν ο άλλος δεν την έχει ανακαλύψει για τον εαυτό του.

Ακόμα και οι πιο απαισιόδοξοι άνθρωποι κρύβουν έναν μικρό φάρο μέσα τους.

Η κάθαρση της ψυχής και η ουσία της αυτογνωσίας

Η κάθαρση είναι το πέρασμα από το "είμαι κάτι, είμαι κάπως" στο καθαρό,

απροσδιόριστο και αχαρακτήριστο "είμαι". Είναι η διαδικασία αφαίρεσης όλων

των ταυτοτήτων, χωρίς καμία εξαίρεση. Είναι η μετάβαση από το άτομο στην επίγνωση.

Οι προσδιορισμοί και οι χαρακτηρισμοί προέρχονται από τις σκέψεις και δημιουργούν ένα φανταστικό σκηνικό, στο οποίο φαίνεται ότι υπάρχουν καλοί, κακοί, σωστοί, λάθος, δίκαιοι, άδικοι, ηθικοί, ανήθικοι, και πολλές άλλες κατηγορίες ανθρώπων. Όλα αυτά όμως υπάρχουν μόνο στη φαντασία.

Αναβάλλω σημαίνει αντιστέκομαι στην Αλλαγή

Από το "Ο Σπόρος του Σιναπιού" του Osho

Αναβάλλω σημαίνει αντιστέκομαι στην Αλλαγή

Γιατί αναβάλλεις για αύριο; Γιατί δεν θέλεις να το κάνεις τώρα; Αυτή τη στιγμή!

Παίζεις ένα παιχνίδι λογικής. Λες: αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο αλλά αύριο θα είναι απλό. Έρχεται όμως το αύριο και γίνεται σήμερα. Κι όταν το αύριο έρχεται, θα είναι πάλι σήμερα και θα πεις: "Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο, αλλά αύριο θα το κάνω!"

Αυτός είναι ο τρόπος του νου, για να αισθάνεται άνετα. Και το αύριο δεν έρχεται ποτέ.

Δεν είναι η αναβολή ο τρόπος για τη μεταμόρφωση. Μέχρι τώρα έχεις αναβάλει, έχεις αναβάλει συνέχεια. Αναβάλλεις κάθε στιγμή και γι’ αυτό έχεις μείνει ίδιος. Αν το κατανοήσεις αυτό, η μεταμόρφωση είναι αυτή η στιγμή, επειδή δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια, είναι ξύπνημα.

Η αποδοχή είναι ένα εισιτήριο εξόδου από τον θυμό και το φόβο

«Δεν χρειάζεται να σου αρέσει αυτό που συμβαίνει στη ζωή σου, όμως πρέπει να αποδεχτείς, ότι συμβαίνει.» Όσο ο άνθρωπος δεν αποδέχεται την πραγματικότητα είναι αδύναμος να διακρίνει το ρόλο του, και πώς έχει συμβάλει στη διαμόρφωσή της. Η ανικανότητα να αποδεχτεί κάποιος την πραγματικότητα, ισοδυναμεί με την άρνηση να κάνει μια συνειδητή επιλογή.

«Όταν δεν επιλέγεις, ζεις σε έναν αυτόματο πιλότο. Γίνεσαι ένα θύμα των περιστάσεων.» Αποδοχή σημαίνει απλά, αναγνώριση. Όταν αναγνωρίζεις κάτι, το βλέπεις έτσι όπως είναι πραγματικά.

Όλες μας οι εμπειρίες, ανεξαρτήτως του πόσο άσχημες είναι, είναι προσωρινές. Η αποδοχή μιας εμπειρίας, σαν μιας προσωρινής κατάστασης, μπορεί να κάνει πολύ πιο εύκολη τη διαχείριση της.

Δεν σημαίνει ότι δεν θα σου προκαλέσει προσωρινά ίσως κάποια αρνητικά συναισθήματα θυμού, πόνου, ή φόβου. Όμως όταν αντιμετωπίζεις μια κατάσταση, με τη γνώση ότι είναι προσωρινή, είναι πιο εύκολο να τη διαχειριστείς με πιο ήρεμο νου.