Aν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα

 

  

Ποίημα ανώμυμης  σαμάνας , σχόλιο  Ιωάννη Σαμψωνίδη, φίλου στο facebook.  To σχόλιο συγκινεί περισσότερο απο το ίδιο το ποίημα.

 "Πρόκειται για ένα ποίημα που συγκινεί τόσο, επειδή εκφράζει ξεκάθαρα την σχέση ανάμεσα στην αρσενική και θηλυκή φύση. Στόχος του μάλλον είναι να διαφωτίσει, να εμπνεύσει, να τονώσει την εμπιστοσύνη.

Ναι, σίγουρα δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες σε τέτοια αρμονία με το σύμπαν και τον εαυτό τους που να τα καταφέρνουν όλα αυτά. Αντίστοιχα ούτε άντρες. Μήπως όμως αρκεί -για αρχή- να υπάρξουν έστω κάποιες γυναίκες/οδηγοί που να κατανοήσουν και να αποκωδικοποιήσουν ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ τους τις ποιότητες που εκφράζει το ποίημα αυτό και να τις διασπείρουν με τις πράξεις τους στον κόσμο, έναν κόσμο που τόσο διψάει για αυτόν τον ξεχασμένο ΚΑΡΠΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ;

Οι ανθισμένες σχέσεις των γυναικών αυτών θα αποτελούν έναν φωτεινό οδηγό που θα βοηθήσει άλλες γυναίκες να ξεφύγουν από την αρνητική όψη του δυισμού, δηλαδή την παγίδα να ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ότι είναι ισάξιες με τους άντρες μέσα από την αντιπαλότητα και την σύγκριση.

Αντ' αυτού, αυτές οι πρότυπες σχέσεις, θα εμπνεύσουν τις γυναίκες να συμφιλιωθούν με την αδιαμφισβήτητη και αυταπόδεικτη αξία της μοναδικότητας και διαφορετικότητάς τους, κατανοώντας και βιώνοντας ταυτόχρονα την ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΔΥΝΑΜΗ, αλλά και ΕΥΘΥΝΗ, του θηλυκού τους στοιχείου...

Αναφέρομαι στην δύναμη που έχει μια πραγματική σύντροφος να διαμορφώνει τον άντρα μέσα από την αγκαλιά, την τρυφερότητα και την αποδοχή και όχι μέσα από την αντιπαράθεση. Και αναφέρομαι στην ταυτόχρονη ευθύνη που έχει μια γυναίκα να συντροφεύει τον άντρα με αγάπη, εμπιστοσύνη και ελευθερία, διδάσκοντάς τον έτσι έμπρακτα πώς να αποτελεί αυτός προσφορά Αρσενικής Αρχής ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ, ενώ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ θα μπορεί να την εμπιστεύεται, δεν θα φοβάται να της αφήνεται και να της δίνεται και το σπουδαιότερο: Θα νοιώσει με την καρδιά του την ζεστασιά και την ελευθερία που απορρέουν από την κατ' επιλογήν "δέσμευση" του μαζί της.

Προσωπικά θλίβομαι βαθειά να βλέπω τόσες "σύγχρονες" γυναίκες να καυχώνται με πάθος ότι μπορούν να κάνουν όλα όσα κάνουν και οι άντρες, αγνοώντας την ίδια στιγμή την μερική -ή και απόλυτη συχνά- αποτυχία τους να υπάρξουν ως θηλυκές οντότητες. Αντί να επισημαίνουν απλά ότι οι άντρες είναι σήμερα ευνουχισμένοι, θα ήταν πιο σοφό να έψαχναν να βρουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης σε αυτή την νέα πραγματικότητα. Επίσης το να λένε ότι δεν υπάρχουν άντρες είναι εύκολο, το να τους εκπαιδεύσουν όμως και να τους οδηγήσουν στην ωρίμανση, ως μητέρες, ή να τους συντροφεύσουν ισορροπημένα και τρυφερά, ως σύντροφοι, για να υπάρξουν αυτοί οι άντρες που όλες θέλουν-στο μέλλον έστω-, θέλει τρόπο, υπομονή, αγάπη και πάνω απ' όλα ατομική επίγνωση του εκφρασμένου πάνω και μέσα τους θηλυκού συμπαντικού στοιχείου. Ποιές όμως έχουν αυτή την επίγνωση;;;

Αυτή την κοιμισμένη επίγνωση μέσα σας αγαπημένες μου γυναίκες έρχεται να ξυπνήσει το ποίημα αυτό ως μια Θεία Αποκάλυψη ενάντια στη δυστυχία της μοναξιάς και την μη πραγματική συνάντηση των φύλων... Αξιοποιείστε το, αν μη τι άλλο γράφτηκε από μία γυναίκα...Και να είστε σίγουρες ότι εμείς οι άντρες θα πιούμε άμεσα το αφυπνισμένο νερό που θα μας προσφέρετε, γιατί η εποχή είναι ώριμη και η δίψα μας μεγάλη..."

 

  

Aν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά!

Διάλεξε εκείνον που η ψυχή του έλκεται απ’ την δική σου ξεκάθαρα, εκείνον που είναι τόσο γενναίος, ώστε να μπορεί να φοβάται.

Δέξου το χέρι του και οδήγησε τον απαλά στο αίμα της καρδιάς σου.

Εκεί που μπορεί την ζεστασιά σου επάνω του να νιώσει και την ανάπαυση εκεί.

Και κάψε το βαρύ φορτίο του πάνω στις φλόγες της φωτιάς σου.

Κοίτα βαθιά μέσα στα μάτια του και δες τι κείτεται σε αδράνεια ή σε εγρήγορση, ντροπαλά ή σε προσμονή εκεί μέσα.

Κοίτα μέσα στα μάτια του και δες εκεί τους πατεράδες του και τους παππούδες του και όλους τους πολέμους που τα πνεύματα τους πολέμησαν σε κάποια μακρινή χώρα, σε κάποια μακρινή εποχή.

Πρόσεξε τους πόνους, τους αγώνες, τα βάσανα και τις ενοχές του, δίχως κρίση, και άφησε τα όλα να χαθούν….

Αισθάνσου το αρχέγονο του φορτίο.

Και νιώσε πως το μόνο που ψάχνει είναι ένα ασφαλές καταφύγιο σε σένα.

Άφησε τον να λιώσει μέσα στο σταθερό σου βλέμμα.

Και να ξέρεις πως δεν χρειάζεται να αντανακλάς την οργή.

Επειδή έχεις μια μήτρα, μια γλυκιά, βαθιά πύλη που ξεπλένει και αναζωογονεί παλιές πληγές.

Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά!

Στάσου μπροστά του, με όλη την μεγαλοπρέπεια της γυναίκας που είσαι, με τον αέρα της ευάλωτης σου φύσης.

Στο παιχνίδι της παιδικής σου αθωότητας ως τα βάθη του θανάτου σου.

Ανθισμένη πρόσκληση, απαλά να δίνεις χώρο, επιτρέποντας τις δυνάμεις του ως άνδρα να έρθουν κοντά σου … και να κολυμπήσετε στην μήτρα της γης, σε ανείπωτη γνώση, και οι δυο σας μαζί…

Και όταν αποσύρεται… επειδή θα αποσυρθεί… τρέχοντας φοβισμένος στην σπηλιά του, μάζεψε τις γιαγιάδες σου γύρω του … να τον τυλίξουν με την σοφία τους.

Άκου τους απαλούς καθησυχαστικούς τους ψιθύρους.

Ηρέμησε την φοβισμένη κοριτσίστικη σου καρδιά που σε παροτρύνει σε ανησυχία … και περίμενε με υπομονή την επιστροφή του.

Στάσου και τραγούδα στο κατώφλι του, ένα τραγούδι μνήμης για τον απαλύνει, για μια ακόμα φορά.

Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά!

Μην προκαλείς το μικρό αγόρι μέσα του.

Με υποκρισίες και πόθους και κατάκτηση και κόλπα, μοναχά για να τον τραβήξεις … σε έναν ιστό καταστροφής, σε ένα μέρος με χάος και μίσος, πιο τρομακτικό από οποιοδήποτε πόλεμο που δόθηκε από τα αδέρφια του.

Αυτό δεν είναι θηλυκότητα, είναι εκδίκηση.

Αυτό είναι το δηλητήριο των διεστραμμένων διαδρομών.

Της κακομεταχείρισης των αιώνων, του βιασμού του κόσμου μας.

Και αυτό δεν δίνει εξουσία σε μια γυναίκα, την μειώνει καθώς τον ευνουχίζει.

Και μας σκοτώνει όλους.

Και αν η μάνα του τον κρατούσε ή δεν μπόρεσε...

ΔΕΙΞΕ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΝΑ ΤΩΡΑ….

Κράτα τον και οδήγησε τον στην χάρη σου και στα βάθη σου.

Σφιχταγκαλιάζοντας τον στο κέντρο του πυρήνα της Γης.

Μην τον τιμωρείς για τις πληγές που πιστεύεις πως δεν ικανοποιούν τις ανάγκες σου ή τα κριτήρια σου.

Κλάψε γι’ αυτόν γλυκά ποτάμια….

Μάτωσε τα όλα πίσω προς επιστροφή στο σπιτικό σας.

Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά!

Αγάπα τον τόσο που να είναι γυμνός και ελεύθερος.

Αγάπα τον τόσο που θα ανοίξεις το κορμί σου και την ψυχή σου στον κύκλο της ζωής και του θανάτου.

Και ευχαρίστησε τον για την ευκαιρία καθώς χορεύετε μαζί μέσα από μαινόμενους ανέμους και ήρεμα λαγκάδια…

Να είσαι τόσο γενναία που να είσαι εύθραυστη και άφησε τον να ξεδιψάσει στα απαλά προτασσόμενα πέταλα της ύπαρξης σου…

Πες του πως μπορεί να σε κρατά, να στέκεται και να σε προστατεύει.

Πέσε στην αγκαλιά του και εμπιστέψου τον πως θα σε πιάσει ακόμα κι αν έχεις πέσει χίλιες φορές στο παρελθόν.

Μάθε του πώς να παραδίδεται με το να του παραδίδεσαι εσύ.

Και γίνετε ΕΝΑ μέσα στο γλυκό τίποτα, μέσα σε αυτού του κόσμου την καρδιά.

Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά!

Ενθάρρυνε τον, θρέψε τον, επίτρεψε του, άκουσε τον, κράτησε τον, θεράπευσε τον.

Κι εσύ, σε ανταμοιβή, θα τραφείς και θα υποστηριχθείς και θα προστατευτείς από δυνατά μπράτσα και καθαρές σκέψεις και εστιασμένα βέλη.

Επειδή μπορεί, αν τον αφήσεις να στο δείξει, να δεις πως είναι όλα όσα ονειρεύεσαι….

Μετάφραση από ποίημα ανώνυμης σαμάνας.

 

Πηγή:

http://pomegranate4711.blogspot.gr/2014/01/a.html