…
φυσικά είναι και για μπαμπάδες, παππούδες, γιαγιάδες, για εκπαιδευτικούς και
για κάθε ενδιαφερόμενο.
Γράφει
η ψυχολόγος Δρ Λίζα Βάρβογλη
Εδώ
θα βρείτε νέες ιδέες, απαντήσεις σε απορίες σας, τεχνικές θετικής ψυχολογίας,
βοήθεια για να κάνετε τα πράγματα καλύτερα για το παιδί σας και την οικογένειά
σας. Όπως πάντα, θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις σας και να συζητήσουμε
ηλεκτρονικά....
Οι
καταπληκτικοί γονείς κάνουν καταπληκτικά πράγματα! Και δεν εννοώ
περίπλοκα, δύσκολα, ή κάτι τέτοιο, αλλά εννοώ πράγματα που είναι καταπληκτικά
επειδή έχουν καταπληκτική επίδραση στα παιδιά τους!
1.
Τονώνουν την
αυτοπεποίθηση του παιδιού—τι πιο καταπληκτικό
πράγμα για ένα παιδί να ακούσει τον γονιό του να του λέει «πιστεύω σε
εσένα!». Θα μου πείτε ‘σιγά το πράγμα;’ Δοκιμάστε να το πείτε στο
παιδί σας, και να το εννοείτε, και θα δείτε το χαμόγελό του, την σιγουριά στον
εαυτό του και διαφορά στη συμπεριφορά του! Αν το κάνετε κάθε μέρα, το
παιδί σας θα γίνεται όλο και καλύτερο κάθε μέρα!
2.
Καθοδηγούν,
ενθαρρύνουν και υποστηρίζουν—και
δε σπρώχνουν ή πιέζουν διαρκώς το παιδί. Όλοι οι γονείς επιθυμούν να δουν το
παιδί τους καλό μαθητή, επιτυχημένο στη ζωή του, αλλά δε χρησιμοποιούν όλοι τη
σωστή μέθοδο. Συχνά πολλοί γονείς που έχουν κουραστεί να παρακαλάνε το
παιδί τους να διαβάσει καταφεύγουν σε απειλές, τιμωρίες, δωροδοκίες… Οι
τακτικές αυτές μπορεί να έχουν κάποιο αποτέλεσμα, στο τέλος όμως παύουν να
έχουν ισχύ και να λειτουργούν και το παιδί απλώς δε μαθαίνει να διαβάζει ή να
κάνει αυτό που πρέπει και, βέβαια, δε μαθαίνει να νιώθει καλά για τον εαυτό
του.
3.
Επιτρέπουν στο παιδί
τους να έχει κάποιον έλεγχο στη ζωή του και μια δόση ανεξαρτησίας. Έτσι, οι καταπληκτικοί γονείς επιβλέπουν τις
εργασίες για το σπίτι, αλλά δεν τις κάνουν οι ίδιοι, επιτρέπουν στο παιδί τους
να διαλέξει τους φίλους του, αφήνουν το παιδί να κάνει μια δραστηριότητα που
αγαπάει και του δίνουν επιλογές. Φυσικά δεν είναι πάντα εύκολο να βρει
κανείς τη χρυσή τομή ανάμεσα στο ‘βοηθάω και αφήνω το παιδί ανεξάρτητο’.
Πάντα υπάρχουν παράγοντες που πρέπει να λάβει κανείς υπόψη, όμως, σε γενικές
γραμμές, η ιδέα είναι να βοηθάει και να παρεμβαίνει ο γονιός τόσο όσο να
διδάξει στο παιδί του να κάνει αυτό το πράγμα τελικά μόνο του.