Το μονοπάτι της θεραπείας

Υγεία και θεραπεία είναι αυτό που θέλουμε όλοι μας στη ζωή μας. Καθώς κάθε φορά που η υγεία μας διασαλεύεται εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε σωστά και νιώθουμε μία θηλιά γύρω από τον λαιμό μας να μας πνίγει, ανάλογα με την ασθένεια.

Τι είναι η ασθένεια και γιατί έρχεται στην ζωή μας ? 

Η ασθένεια κυρίως δημιουργείται όταν εμείς κατά τη διάρκεια της ζωής μας συμπιέζουμε και καταπιέζουμε κυρίως συναισθήματα. Το γιατί έρχεται η ασθένεια είναι επειδή όσο γεμίζουμε από τα συμπιεσμένα και καταπιεσμένα συναισθήματα κάποια στιγμή το «ποτήρι ξεχειλίζει» και τότε το σώμα μας αρχίζει να ενεργοποιείται για να αδειάσει με τον τρόπο της ασθένειας. 

Η ασθένεια μοιάζει ότι είναι κληρονομική ή κάποιες φορές νομίζουμε ότι μας την έδωσε ο Θεός.

Ούτε το ένα είναι ούτε φυσικά και το άλλο.

Κληρονομική ασθένεια σημαίνει κληρονομική συμπεριφορά. Ότι εμείς δηλαδή χωρίς να το καταλαβαίνουμε έχουμε την ίδια βάση συναισθημάτων με τους γονείς μας.

Σίγουρα δεν είναι η ασθένειά μας δοσμένη από τον Θεό, καθώς ο Θεός μας έστειλε εδώ για να ζούμε με υγεία και αρμονία και Εκείνος μας έχει δώσει τους τρόπους.

Ας δούμε όμως το μονοπάτι της θεραπείας ποιο είναι.

Το μονοπάτι αυτό βασίζεται στα εξής βήματα :Α) Ειρήνη, Ελευθερία, Ευγνωμοσύνη

Β) Αρμονία, Απλότητα, Αγνότητα

Γ) Ηρεμία, Ησυχία

Δ) Σοφία, Συγχώρεση.

Δέκα βήματα τα οποία χωρίζονται σε 4 ενότητες.

Δηλαδή η Ιερά Τετρακτύς.

Οι 4 ενότητες βασίζονται στις 4 Αρετές της ψυχής μας.

Φρόνηση, Σωφροσύνη, Ανδρεία, Δικαιοσύνη.

Αυτά τα 10 βήματα θα μας οδηγήσουν στην θεραπεία μας.

Τα οποία θα δημιουργήσουν την «γέφυρα» ανάμεσα στο φθαρτό και στο άφθαρτο. Ανάμεσα δηλαδή στο σώμα και στην ψυχή. Η ψυχή έχει όλες τις Δωρεές της από το Άγιο Πνεύμα, από τον Θεό και από τον Ιησού Χριστό. Η ψυχή έχει μέσα της το Θείο και αυτό που χρειαζόμαστε είναι να καταφέρουμε η ψυχή μας να «εμβολιάσει» το σώμα μας, με τις θεραπευτικές της ιδιότητες και ικανότητες από αυτές τις Δωρεές.

Η πρώτη ενότητα

Ειρήνη, Ελευθερία, Ευγνωμοσύνη είναι αρκετά σπουδαία.

Ειρήνη, μία λέξη η οποία χρειάζεται να βιωθεί από μας για μας. Η οποία θα μας οδηγήσει στην συνέχεια από μόνη της στην Ελευθερία και η Ελευθερία θα μας ενεργοποιήσει την Ευγνωμοσύνη.

Ειρήνη στην καρδιά μας. Θα πει πως η καρδιά μας για να αποκτήσει ειρήνη, δεν έχει μέσα της παρά μόνο αγάπη. Αγάπη η οποία είναι δοσμένη μέσα μας, εκεί στην καρδιά μας, από τον Θεό. Που σημαίνει ότι είναι το σημείο που η ψυχή μας επικοινωνεί με μας. Η καρδιά μας δηλαδή είναι ο χώρος που η ψυχή μας ενώνεται με το φθαρτό μας σώμα.

Ειρήνη δεν μπορεί να έχει λοιπόν η καρδιά μας, αν μέσα της έχει θυμό, έχθρα, φόβο, μίσος, εκδίκηση. Μια καρδιά που η συνείδησή της είναι γεμάτη από κομμάτια αντίθετα από την αγάπη.

Άρα το πρώτο βήμα, από την πρώτη ενότητα είναι να αρχίσω να αδειάζω την καρδιά μου. Αυτό το άδειασμα όσο πιο εμπεριστατωμένο το θέλω τόσα περισσότερα χρόνια θα με πάρει, το άδειασμά της. Καθώς ή θα το κάνω όσο πιο εμπεριστατωμένο ή θα με έχει αναστατωμένο, η καρδιά μου. Και όταν η καρδιά μου δεν έχει ειρήνη, είναι η πρώτη που θα με οδηγήσει στην ασθένεια.

Καθώς θα περπατάω αυτό το μονοπάτι της ειρήνης, θα δημιουργείται η διαδρομή της ελευθερίας. Καθώς όσο η καρδιά μου αποφορτίζεται, θα αναφωτίζεται από την φώτιση της Ψυχής μου, με τη βοήθεια του Θεού. Και θα ζω την ελευθερία μου η οποία είναι ένα υπέροχο δώρο για το σώμα, την καρδιά μου αλλά και για την ψυχή μου. Όσο αναγεννάτε η ελευθερία μου, η ανάσα μου, ο βασικός μου πάροχος δηλαδή για την ζωή μου, τότε θα γεμίζω ευγνωμοσύνη. Η ανάσα μου θα είναι ένας μελωδικός ρυθμικός παλμός γεμάτη κατάνυξη.

Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι πως όταν αρχίσουμε να κάνουμε βήματα προς την ειρήνη, ανοίγουν τα μονοπάτια της ελευθερίας και της ευγνωμοσύνης. Με αυτόν τον τρόπο αρχίζω να δημιουργώ τη βάση της Φρόνησης.

Η φρόνηση γίνεται ο οδηγός μας και μας οδηγεί στην θεραπεία και στην δεύτερη ενότητα.

Τα επόμενα βήματα από το μονοπάτι, αρχίζουν να ανοίγουν με οδηγό την ευγνωμοσύνη. Όσο ευγνωμονώ για κάθε τι και κάθε δευτερόλεπτο χωρίς πια να κρίνω, να αξιολογώ και να κατατάσσω, καθώς γνωρίζω πια, ότι αυτά ήταν η αιτία που η καρδιά μου δεν είχε ειρήνη, η ευγνωμοσύνη αυτή θα γίνει το «εισιτήριο» που θα με οδηγήσει στο ησυχαστήριο, δηλαδή στην αρμονία. Στη ζωή μου θα πνέει ένας «άνεμος» αρμονικός και κάθε τι μέσα του θα έχει Θεό, Αγάπη.

Όσο η Αρμονία δημιουργείται μέσα μου, τότε η απλότητα και η αγνότητα κάνουν την επανεμφάνισή τους, καθώς είναι στοιχεία της αυθεντικότητάς μου. Στοιχεία, τα οποία «θάφτηκαν» πάνω από τα συντρίμμια που έχτισε το εγώ. Καθώς το εγώ έκανε σεισμούς και γκρέμισε τα αυθεντικά μου στοιχεία και κάτω από τα συντρίμμια αυτά κρύφτηκαν η απλότητα και η αγνότητά.  Η αρμονία λοιπόν είναι σαν να λέμε ο «αρχαιολόγος» που με ένα τρυφερό πινελάκι, θα βγάλει σταδιακά και με πολλή αγάπη τα «χώματα» που μου έκρυβαν τα χρώματα της ψυχής μου. Ο «αρχαιολόγος» αυτός, είναι όλη η αρχέγονη γνώση της βασικής μου πηγής, της ψυχής μου. Καθώς ο γόνος μου, η βάση μου είναι δεμένη με το Θείο.

Η αγνότητα πια όταν εμφανιστεί στην ζωή μου, μου παγιώνει τα βήματα μου και τα σταθεροποιεί και με «απογειώνει» καθώς δεν χρειάζομαι πια κανέναν έπαινο για τίποτε και από κανέναν. Καθώς η απλότητα και η αγνότητα απλώς είναι και δεν έχουν καμία ανάγκη επαίνου.

Η δεύτερη αυτή ενότητα μου σταθεροποιεί την επόμενη αρετή, δηλαδή τη Σωφροσύνη.

Η αγνότητα γίνεται ένας υπέροχος Φάρος που θα μου φωτίσει διάπλατα πια τις δύο επόμενες ενότητες.  Δηλαδή την ενότητα Ηρεμία και Ησυχία και την ενότητα Σοφία και Συγχώρεση.

Η τρίτη και τέταρτη ενότητα

Η ηρεμία και η ησυχία έρχονται μέσα από τα προηγούμενα βήματα και ανοίγουν τις πύλες τους μόνες τους. Με αποτέλεσμα να βιώσω τη Σοφία η οποία Σοφία θα μου διδάξει την Συγχώρεση. Η οποία Συγχώρεση είναι ο δρόμος της απόλυτης θεραπείας. Και θα έρθει μόνη της μέσα από την γαλήνη που θα έχει απλωθεί σε όλο μου το σώμα, σε κάθε μου σκέψη και σε όλο μου το περιβάλλον.  Καθώς όσο «εχθρικό» και να μοιάζει ή να είναι το περιβάλλον, με τα βήματα όλα αυτά, απλώς θα συνυπάρχω στο περιβάλλον μου με τους οδηγούς της ψυχής μου, με τον ίδιο τον Θεό, το Άγιο Πνεύμα και τον Ιησού Χριστό.

Η Συγχώρεση δηλαδή που είναι το τέλος του δρόμου, η οποία είναι δεμένη με την Σοφία και την 4^η αρετή τη Δικαιοσύνη, θα έρθει μέσα από την φυσικότητά μου, μέσα από την απλότητα και την αγνότητα.

Άρα για να φτάσω στην Συγχώρεση πρώτα χρειάζεται να αρχίσω με την υποδομή της Ειρήνης, το πρώτο και βασικότερο βήμα.

Όταν μέσα μου κατοικήσει η Ειρήνη τότε κατοικεί παντού.

ετικέτα ( αναγέννηση ) 

Δωροθέα 

Πηγή: http://zefira21.blogspot.gr/