Δημοσιευτηκε απο καλα νεα στις January 14th, 2012. στην κατηγορια Δρασεις
διαβάζουμε στο "Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρουπόλεως"
Καθώς η έννοια της Αλληλεγγύης όλο και πιο πολύ ακούγεται τον τελευταίο καιρό στην Πατρίδα μας, καλό θα ήταν να αναφέρουμε πώς νοούμε από την σκοπιά μας την συγκεκριμένη έννοια.
Καταρχάς η Αλληλεγγύη, ως έννοια, εκφράζει την διαχρονική αξία της αλληλοϋποστήριξης, της αλληλοβοήθειας, του αλτρουισμού, της αλληλοσυνεισφοράς και γενικότερα την ηθική υποχρέωση που έχουμε ως μέλη μιάς πολιτισμένης κοινωνίας να προσφέρουμε
στον συνάνθρωπο-συμπολίτη μας τα στοιχειώδη ούτως ώστε να μπορεί να ζεί με αξιοπρέπεια. Αυτό, ως κανόνας, πλαισιώνεται από τον ορισμό της φιλανθρωπίας καθώς και αυτή η έννοια είναι βασικό συστατικό της Αλληλεγγύης.
στον συνάνθρωπο-συμπολίτη μας τα στοιχειώδη ούτως ώστε να μπορεί να ζεί με αξιοπρέπεια. Αυτό, ως κανόνας, πλαισιώνεται από τον ορισμό της φιλανθρωπίας καθώς και αυτή η έννοια είναι βασικό συστατικό της Αλληλεγγύης.
Παρόλαυτά, όμως, η φιλανθρωπία δεν είναι ούτε η αρχή ούτε το τέλος της Αλληλεγγύης διότι υπάρχουν πολλές παράμετροι που την καθορίζουν. Η κίνησή μας θέλει να αναδείξει και τις άλλες πλευρές αυτής της έννοιας καθώς είναι πολυεπίπεδη και πολύπλευρη.
Αλληλεγγύη σημαίνει σεβασμός προς τον συνάνθρωπο, προς την πόλη, προς την Πατρίδα, προς την φύση. Δεν νοείται Αλληλεγγύη χωρίς οικολογική συνείδηση και χωρίς σεβασμό προς το περιβάλλον – την χλωρίδα και την πανίδα. Δεν μπορούμε να αναφερόμαστε σε αυτήν και την ίδια ώρα να μην σεβόμαστε τον συνάνθρωπο (από τον τρόπο που φερόμαστε απέναντί του στερώντας του θεμελιώδη δικαιώματα μέχρι και τα πιο απλά πράγματα π.χ. την παράνομη στάθμευση που δυσκολεύει την ζωή όλων).
Δεν γίνεται να μην νοιαζόμαστε για την Πατρίδα μας και τα δίκαιά μας. Δεν δικαιούμαστε να αρνιόμαστε την ταυτότητά μας, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις μας και γενικότερα να μην κινούμαστε μέσα σε πλαίσια και αξίες οι οποίες μας χαρακτηρίζουν ως Λαό και ως Κοινωνία. Δεν είναι δυνατόν να μην επιδιώκουμε την ειλικρινή φιλία των Λαών (και όχι τις εφήμερες και «επιδοτούμενες» λυκοφιλίες). Δεν γίνεται να μην αντιμετωπίζουμε ισότιμα τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας ανά την υφήλιο.
Η Κίνησή μας έχει περιορισμένες δυνατότητες γενικά αλλά τεράστιες ειδικά. Στα πλαίσια του Καλλικρατικού μας Δήμου μπορούμε να επιτύχουμε πολλά. Καταρχάς να προσφέρουμε ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά, την ελπίδα μέσω της προσφοράς. Αυτό είναι και το μέσο για να αντισταθούμε σε όλα αυτά που αποφασίζονται για εμάς χωρίς εμάς. Έναν λαό που έχει χάσει κάθε ελπίδα εύκολα τον χειραγωγείς και τον υποτάσεις.
Έναν, όμως, λαό αλληλέγγυο που ελπίζει, που πιστεύει, που μάχεται και που αντιστέκεται δύσκολα τον πολεμάς. Αυτή ακριβώς είναι και η πεμπτουσία της όλης μας φιλοσοφίας, η Αντίσταση. Η Αντίσταση μέσα από την Αλληλεγγύη. Στην αποξένωση, στην αποκτήνωση, στην αποβλάκωση, στον φιλοτομαρισμό, στην απανθρωπιά, στην λαμογιά, στον μηδενισμό, στον εκφυλισμό, στην ισοπέδωση των πάντων (και ιδίως της Πατρίδος μας) απαντούμε με Αλληλεγγύη. Ως Έλληνες και ως άνθρωποι αντιστεκόμαστε στον αφανισμό μας. Τα όποια λάθη μας τα πληρώσαμε (μερικοί από εμάς πολύ ακριβά μάλιστα). Ώρα να συλλογιστούμε ποιόν δρόμο θα ακολουθήσουμε.
Της Αλληλεγγύης και της Αντίστασης ή της υποταγής και της καταστροφής;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου