Ετικέτες

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

Η ζωή θέλει απλά πράγματα

Η κάθε μέρα που ζούμε μάς χαρίζεται σαν δώρο ζωής και δημιουργίας, εμείς, όμως, τη θεωρούμε δεδομένη.

Αρπαζόμαστε από την ύλη κι αισθανόμαστε αθάνατοι και η μόνη μας έννοια είναι πώς θα μαζέψουμε τα υλικά αγαθά που θα μας κάνουν να νιώθουμε δυνατοί και ωραίοι. Δουλεύουμε από το πρωί ως το βράδυ σαν ρομπότ, θυσιάζοντας τη ζωή μας στο βωμό του χρήματος. Εξαντλούμε τις δυνάμεις μας, γιατί τάχα πρέπει και το δικό μας παιδί ή εμείς οι ίδιοι να φοράμε την άλφα ή τη βήτα φίρμα. Στερούμαστε τα παιδιά μας, πηγαίνοντάς τα στους παιδικούς σταθμούς για να έχουμε έπιπλα ακριβά, αυτοκίνητα πολυτελείας και πολλά άλλα.

Όλα αυτά, όμως, μας κουράζουν, μας δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα. Χάνουμε τον ύπνο μας και τρέμουμε στη σκέψη να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας γιατί δεν τον αγαπάμε και τον κατηγορούμε συνεχώς, θεωρώντας ότι αυτός φταίει που δεν έχουμε όλα όσα θέλουμε.

Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

Μάθετε να είστε ο εαυτός σας

Τρία βήματα για να κατανοήσουμε την ταυτότητά μας


Μην προσπαθείτε συνεχώς να ευχαριστήσετε τους άλλους. Τολμήστε να είστε διαφορετικοί. Το να είστε ο εαυτός σας θα σας βοηθήσει να αποδεχτείτε αυτό που είστε, να το σεβαστείτε και να δώσετε αξία στην ταυτότητά σας. Το αξίζετε!

Η τέχνη του να είστε ο εαυτός σας απαιτεί μεγάλη δόση θάρρους. Ζούμε εξάλλου σε μια κοινωνία αποφασισμένη να μας κάνει όλους το ίδιο, μια κοινωνία στην οποία, αν ξεφύγουμε από το καλούπι, γινόμαστε δακτυλοδεικτούμενοι.
Σε όλη τη διάρκεια του πρώτου μέρους της ζωής μας, καθοδηγούμαστε από άλλους ανθρώπους, που χαράσσουν το μονοπάτι μας για μας. Αυτό ισχύει για όλους μας: όταν ήμασταν μικροί, διδαχτήκαμε το σωστό και το λάθος.
Κατά την εφηβεία και κατά τα πρώτα χρόνια μετά την ενηλικίωση, συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους και αναζητάμε αποδοχή και αναγνώριση. Το να μην έχουμε μια ορισμένη εμφάνιση ή το να υποστηρίζουμε διαφορετικές νόρμες συχνά σημαίνει απόρριψη.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλοι περνάμε δύσκολες στιγμές στη ζωή μας. Όλοι βιώνουμε περιόδους στις οποίες δεν είμαστε πια ο εαυτός μας αλλά αυτό που περιμένουν από μας οι άλλοι.