Στην εποχή της
τόσης ποικιλίας αλλά και του συμβιβασμού υπερτερεί το δεύτερο. Για έναν από
τους δύο έστω. Εκπτώσεις λοιπόν και αγοράζεις μανιωδώς μισό τιμής, κάτω
του κόστους ότι βρεις σε ξεπούλημα, απλά για να γεμίσεις τη ”ντουλάπα”. Με
πράγματα που μπορεί και να μη χρειάζεσαι. Τι μπορεί δηλαδή, τα περισσότερα αν
όχι όλα είναι άχρηστα. Τι να γίνει όμως που αυτά βρήκες; Που μπορεί να
πληρούσαν 2 από τα 5-10 που ήθελες αλλά αυτά βρέθηκαν μπροστά σου; Και αφού το
πήρες απρόθυμα απόφαση ότι το 10 στα 10 δεν υπάρχει ή εσύ δε θα το βρεις,
«ξεπουλάς». Από το τίποτα καλό και το 2. Καλά είμαστε. Και κάπως έτσι μένεις
εγκλωβισμένος.
Να φεύγεις…
- Από ότι δε σε αντιπροσωπεύει. Καταστάσεις και άτομα. Όταν βλέπεις ότι συμβιβάζεσαι με το λίγο ενώ θες πολύ περισσότερα. Να φεύγεις, από νοσηρές καταστάσεις, απ’ ότι σου χαλάει την ηρεμία. Όταν τριγυρνούν το μυαλό σου πολλά «γιατί». Κάτι δεν πάει καλά. Κανείς δεν είναι τρελός ή του μπαίνουν έτσι ιδέες. Όσο και αν προσπαθούν μερικοί να σε πείσουν για το αντίθετο γιατί τους συμφέρει.
