Ετικέτες

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

6 πράγματα που θα έπρεπε να μαθαίνουμε στο σχολείο

Υπάρχουν κάποια πράγματα που αν τα μαθαίναμε στα σχολικά μας χρόνια, η ζωή μας θα ήταν σίγουρα καλύτερη. Δεν χρειάζεται να συμβεί κάποια δραματική αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, απλά να προστεθούν ορισμένα στοιχεία αυτογνωσίας και βιωματικές ασκήσεις, που θα καθιστούν τους ανθρώπους πιο συνειδητούς και πιο υγιείς, ψυχικά και σωματικά.

1) Τι είμαστε

Τις πιο τρελές πληροφορίες που μπορεί να φανταστεί κανείς, τις μαθαίνουμε στα σχολικά έδρανα: ποιες δυνάμεις ασκούνται σε ένα αντικείμενο που γυρίζει γύρω από τη Γη, από τι αποτελείται ένα μιτοχόνδριο, πότε είχαν εμφύλιο στην Αίγυπτο, πώς λέγανε τη γυναίκα του Σωκράτη, ποια είναι η πρωτεύουσα της Ουρουγουάης, ποια είναι τα αχώριστα μόρια στη γραμματική, και πολλά άλλα. Αυτό που δεν μας λένε είναι το σημαντικότερο όλων: τι είμαστε. Με την ίδια λογική που για να οδηγήσει κανείς ένα αυτοκίνητο πρέπει να αποκτήσει κάποιες βασικές γνώσεις για τη λειτουργία του, έτσι θα έπρεπε να μαθαίνουμε και κάποια βασικά πράγματα για το πώς λειτουργεί το σύστημά μας. Και δεν εννοούμε γνώσεις ανατομίας όπου χανόμαστε στους ορισμούς και τις περιγραφές, αλλά βιωματικές γνώσεις για το πώς διαμορφώνεται η συμπεριφορά ανάλογα με τις σκέψεις, πώς λειτουργεί ο νους, και, το σημαντικότερο, ότι αυτό που είναι πάντα παρών σε όλες τις εμπειρίες της ζωής μας και στο οποίο αναφερόμαστε κάθε φορά που λέμε "εγώ", είναι η επίγνωση και όχι κάποιος ξεχωριστός εαυτός.

Η διαχείριση της ενέργειας σε παγκόσμιο και ατομικό επίπεδο

Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της WWF "Ζωντανός πλανήτης 2014", αν ζούσαμε όλοι οι άνθρωποι όπως ζουν οι πολίτες του Κατάρ (αναφορικά με την κατανάλωση ενέργειας) θα χρειαζόμασταν περίπου 5 πλανήτες σαν τη Γη, ενώ αν ζούσαμε όλοι όπως οι Αμερικανοί θα χρειαζόμασταν 4.

Όσο πιο ανεπτυγμένη και πλούσια είναι μία χώρα, τόσο μεγαλύτερα αποθέματα ενέργειας καταναλώνει. Συγκεκριμένα, η έκθεση αναφέρει: "Η ανθρωπότητα υπερεκμεταλλεύεται τη Γη, καταναλώνει περισσότερους φυσικούς πόρους απ' όσους μπορεί να αποκαταστήσει ο πλανήτης: καταναλώνει περισσότερα ψάρια απ' όσα γεννιούνται, εκπέμπει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα απ' όσο μπορούν να απορροφήσουν τα δάση και οι ωκεανοί...".

Επτά βασικές πρακτικές


Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Η περιττή δραστηριότητα του νου και πώς να τη μειώσουμε

Δεν είναι τυχαίο που στην πορεία μας να γνωρίσουμε τι είμαστε χρησιμοποιούμε τη λέξη αφύπνιση. Η αφύπνιση δηλώνει ότι βγαίνει κανείς απ' την κατάσταση της εικονικής πραγματικότητας του νου, δηλαδή των σκέψεων, και συνδέεται με την αντικειμενική πραγματικότητα.

Η αντικειμενική πραγματικότητα εμπεριέχει τις σκέψεις όπως εμπεριέχει τον ήλιο, τη Γη, τα λουλούδια, τα σύννεφα, τους ανθρώπους, τα συναισθήματα και οποιαδήποτε άλλη μορφή ενέργειας. Όλα αυτά αποτελούν τρόπους έκφρασης της πραγματικότητας. Η αφύπνιση λοιπόν είναι να αντιληφθεί κανείς ότι οι σκέψεις του νου δεν είναι η

Η αλήθεια είναι η μεγαλύτερη ελευθερία

γράφει η Κλημεντίνη Σοφού

Όταν δεν έχεις τι να πεις, πες την αλήθεια. Όταν έχεις τι να πεις, πες την αλήθεια. Όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, κάνε την αλήθεια. 
Κι όταν δεν ξέρεις πού να πας, πήγαινε στην αλήθεια.
Άκου τι έχεις μέσα σου, άκου βαθιά, στον πυρήνα της ύπαρξής σου ποιος είσαι. Ποιος πραγματικά είσαι. Μείνε μέσα στη στιγμή και αφουγκράσου. Πώς νιώθεις σχετικά με την κατάσταση / τον άνθρωπο / το θέμα; Ποιος είσαι εσύ απέναντι σ’ αυτό; Ποιος θέλεις να είσαι εσύ απέναντι σ’ αυτό; Κάνε στον εαυτό σου μικρές ερωτήσεις, δώσε μικρές απαντήσεις και άσε τον εαυτό σου να οδηγηθεί βήμα βήμα στην εσωτερική σου αλήθεια. Βρες τη, δες τη, έκφρασέ τη με τιμή και δόξασέ τη. Γιατί η αλήθεια σου εκφράζει το ποιος είσαι τη δεδομένη στιγμή. Η αλήθεια σου είναι η στιγμιαία συμβολή σου στον κόσμο.
Λένε ότι η αλήθεια πληγώνει. Λέω ότι η αλήθεια απελευθερώνει.
Λένε ότι η αλήθεια πολλές φορές πονάει. Λέω πως η αλήθεια είναι ο μόνος δρόμος. Ο δρόμος πίσω στον εαυτό μας. Γιατί θέλει θάρρος και δύναμη για να μπορέσεις να σταθείς απέναντι στην ίδια σου την ύπαρξη, να της πεις την αλήθεια και να είσαι εντάξει μ’ αυτό. Μα είναι ο μόνος δρόμος.
Τίμησε το ποιος είσαι λέγοντας την αλήθεια σου σε κάθε στιγμή του τώρα. Τίμησε τους άλλους λέγοντάς τους την αλήθεια σου και δίνοντάς τους την ευκαιρία να πουν κι εκείνοι τη δική τους.
Η αλήθεια σημαίνει αυτοσεβασμός και αγάπη. Η αλήθεια σημαίνει ακούω και δέχομαι τον εαυτό μου γιατί είναι υπέροχος. Μη φοβάσαι πως λέγοντας τι πραγματικά νιώθεις και τι πραγματικά θες θα πληγώσεις αυτόν που έχεις απέναντί σου ή δε θα του κάνεις καλό. Έκφρασέ την με αγάπη και κατανόηση και εκείνη θα κάνει το θαύμα της. Η αλήθεια είναι η μεγαλύτερη ελευθερία.
Άκουσέ την και μείνε μαζί της σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε κάθε στιγμή που δεν μπορείς να αποφασίσεις, που φοβάσαι, που διστάζεις. Γίνε φίλος μαζί της, αγάπησέ τη. Είναι αυτό που είσαι. Και είσαι αυτό που είναι.

“Copyright υλικού © Κλημεντίνη Σοφού, για το http://www.enorasis.edu.gr

Ευγνωμοσύνη!

Σκεφτείτε για μία μόνο στιγμή όλα αυτά τα πράγματα που χρειάζονται πρακτική εξάσκηση: Γραμματική, Αριθμητική, Μαγειρική, Μουσική…
Η πρακτική εξάσκηση είναι ίσως κάτι που πιστεύετε ότι επιτέλους αφήσατε πίσω σας όταν σταματήσατε το σχολείο ή όταν σταματήσατε τα μαθήματα μουσικής.
Αλλά. Σκεφτήκατε άραγε ποτέ να εξασκήσετε την υπέροχη τέχνη της ευγνωμοσύνης;
Η απλότητα της ευγνωμοσύνης και τα συγκλονιστικά αποτελέσματα που δίνει στη ζωή μας, είναι ασυναγώνιστα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη παρόμοια εξάσκηση .
Υπάρχει ένα είδος μαγείας γύρω από την ευγνωμοσύνη γιατί ξυπνάει τη συνείδησή μας, γεμίζει τις μπαταρίες μας με ενέργεια, αυξάνει την αυτοεκτίμησή μας, και δυναμώνει το πνεύμα μας.




Η Ευγνωμοσύνη σίγουρα είναι μία σταθερή αξία.
Συχνά συμβαίνει να κατέχουμε σημαντικά πλούτη, την καλύτερη μόρφωση, και μία απίστευτη ζωή και πάλι όμως να είμαστε δυστυχισμένοι. Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι ζουν μία ζωή χωρίς ίχνος ευγνωμοσύνης.

Η Επιτυχία είναι μία διαδικασία που περιέχει και κορυφές και κοιλάδες, αλλά η μόνη σταθερή διαδικασία σε μία πραγματικά επιτυχημένη ζωή είναι η Ευγνωμοσύνη.

Η επιτυχημένη ζωή απαιτεί συνεχή ανάπτυξη, και η ευγνωμοσύνη εξασφαλίζει αυτή την ανάπτυξη.
Η Ευγνωμοσύνη ανυψώνει την επίγνωση και διευρύνει την αλληλεπίδρασή σας με τον υπόλοιπο κόσμο.
Μόλις η Ευγνωμοσύνη γίνει μέρος της ζωής σας, της φύσης σας, τότε αρχίζετε να ζείτε τη σχέση μεταξύ της επιτυχίας σας και αυτών που δημιουργήσατε, και τα προσόντα και τη συνεισφορά των άλλων στη ζωή σας.

Σκεφτείτε τα ακόλουθα:

Ο αγρότης φυτεύει, ποτίζει, καλλιεργεί και θερίζει τα λαχανικά που απολαμβάνεις.
Ο οδηγός του φορτηγού παραδίδει το φαγητό στην αγορά που σύντομα θα απολαύσει η οικογένειά σου.
Ο αρτοποιός ζυμώνει και ψήνει τα ψωμιά που θα φας για το μεσημέρι ή το πρωινό σου.
Ο Μηχανικός και ο Αρχιτέκτονας σχεδιάζει τη γέφυρα ή το δρόμο που σε βοηθάει να πάς στη δουλειά σου.
Ο επιπλοποιός κατασκευάζει τα έπιπλα που θα επιπλώσεις το σπιτικό σου.
Ο υδραυλικός επισκευάζει τη διαρροή, καθαρίζει την αποχέτευση και ξεβουλώνει την τουαλέτα σου.
Ο δάσκαλος μορφώνει και εμπνέει τα παιδιά σου ώστε να γίνουν καλύτερα.
Ο πελάτης σου παρέχει την υποστήριξη που σε καθιστά ικανό να πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου.
Ο καλλιτέχνης σου εξάπτει τη φαντασία και σε ψυχαγωγεί.
Η μοδίστρα ράβει τα υπέροχα ρούχα που σε κάνουν να δείχνεις όμορφη.
Ο γυναικολόγος και η μαία σε βοηθούν να φέρεις το υπέροχο μωρό σου στον κόσμο.

Σταμάτα ένα λεπτό και άρχισε να σκέφτεσαι τη σχέση σου με τους άλλους ανθρώπους και αμέσως θα καταλάβεις πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ευγνωμοσύνη στην δημιουργία μιας ευτυχισμένης και παραγωγικής ζωής.
Ζούμε σε ένα κόσμο όπου έχουμε πολλά για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες, αρκεί να σταματήσουμε και να κοιτάξουμε γύρω μας.

Πρέπει πραγματικά να υποκλιθούμε στους ρόλους που παίζουν τελείως άγνωστοι άνθρωποι καθημερινά στη ζωή μας. Η αγνή προσπάθεια και η ιδιοφυΐα των άλλων είναι ένας από τους πιο δυνατούς λόγους που πρέπει να βάλουμε την άσκηση της ευγνωμοσύνης στην καθημερινότητά μας.

Η ταπεινότητα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ευγνωμοσύνης, καθότι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε την ανάγκη της ευγνωμοσύνης χωρίς αυτήν. Ο Κικέρων είπε: «Μία καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη δεν αποτελεί μόνο την μεγαλύτερη αρετή, αλλά και τη μητέρα όλων των άλλων αρετών».
Ο βαθμός στον οποίο είστε ευγνώμων, αποτελεί ασφαλή δείκτη της πνευματικής σας υγείας.

Ο Επίκουρος σκεφτόταν: “τίποτε δεν είναι αρκετό γι’ αυτόν που και τα αρκετά του είναι λίγα”.
Ας μην πούμε στο τέλος της ζωής μας: “Τι υπέροχη ζωή που έζησα. Μακάρι να το είχα καταλάβει και να την είχα εκτιμήσει νωρίτερα”.
Ευχαριστήστε το Θεό για τα λερωμένα πιάτα.
Γιατί και αυτά έχουν κάτι να πουν:
“Ενώ άλλοι άνθρωποι πεινούν,
Σε μας φαΐ ποτέ δε λείπει
Με σπίτι, υγεία κι ευτυχία,
Παράπονο δεν έχουμε κανένα
Γιατί ετούτα εδώ λεν στον καθένα
Πως ο Θεός ήταν καλός μαζί μας. 
Εσύ Κύριε, που μου έδωσες τόσα πολλά, δώσε μου κάτι ακόμα – μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη”.

(απο την Κατερίνα Ευστρατιάδου)

Maria Amla

https://www.facebook.com/maria.exarhakou/posts/10205596738655887:0 

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Από τον φόβο στην Αφοβία

Αφοβία μια νέα λέξη για τη χρήση μας.
Στο λεξικό της νέας εποχής που δημιουργείται Τώρα, δίπλα στη λέξη φόβος θα γράφει: «το μεγαλύτερο εμπόδιο για την Αγάπη, την Ενότητα και την Αλήθεια».
Σήμερα όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι προκλήσεις που μας ζητούν να επιλέξουμε μεταξύ φόβου και Αφοβίας… μόνο όμως με την Αφοβία μπορούμε να βιώσουμε την αληθινή ΕΝΟΤΗΤΑ και ΑΓΑΠΗ. Μόνον με την Αφοβία μπορούμε να ανασύρουμε τη δύναμη που βρίσκεται κρυμμένη μέσα μας και να απολαμβάνουμε τη ζωή, ελεύθεροι και δημιουργικοί!
ΑΦΟΒΙΑ, λοιπόν, είναι η λέξη κλειδί, λέξη που χρειάζεται μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας… γιατί η δύναμη που όλοι έχουμε μέσα μας κρυμμένη είναι ΑΠΕΙΡΗ, είναι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ! 

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Τα επτά διαδοχικά στάδια προς την Αυτογνωσία

Στην Advaita Yoga (μη δυαδικότητα) ο Ινδός άγιος Shri Shankaracharya, μας δίνει τα επτά διαδοχικά στάδια για τον άνθρωπο που εργάζεται προς την Αυτογνωσία:
1.     Το πρώτο στάδιο είναι καλές πράξεις.
2.     Αυτές οδηγούν στο δεύτερο στάδιο, που είναι καλές σκέψεις.
3.  Οι καλές σκέψεις οδηγούν στο τρίτο στάδιο, που είναι μείωση των κακών σκέψεων.
4.   Η μείωση των κακών σκέψεων οδηγεί στο τέταρτο στά­διο, που είναι υπεροχή του Σάττβα (Γαλήνη, Φως, Διαύγεια).
5.   Το Σάττβα οδηγεί στο πέμπτο στάδιο, που είναι μείωση των έλξεων του κόσμου.
6.   Η μείωση των έλξεων του κόσμου οδηγεί στο έκτο στά­διο, που είναι παράδοση των κοσμικών επιδιώξεων.
7.   Η παράδοση των κοσμικών επιδιώξεων οδηγεί στο έβδομο και τελικό στάδιο, που είναι ελευθερία από όλες τις σκέψεις για τον εαυτό μας και το προσωπικό μας όφελος.»  Εκεί βιώνουμε και απολαμβάνουμε τη χαρά της Ενότητας και της Αφθονίας…….