1. Έγραψα (Μεσαία Τάξη) πως τα κατώτερα στρώματα των Ινδιών, οι παρίες (shuudra) τους οποίους αποφεύγουν και να κοιτάξουν οι δήθεν ανώτερες κάστες των βραχμάνων, κάνουν όλες τις χειρονακτικές και, κυρίως, τις ακάθαρτες εργασίες, όπως η αποκομιδή σκουπιδιών, η καύση των νεκρών και παρόμοια.
Έγραψα επίσης πως, στην πραγματικότητα, στην εποχή μας, όλοι ανήκουμε στα στρώματα των shuudra. Υπάρχουν, όπως πάντα, παντού, μερικές εξαιρέσεις αλλά είναι απίθανο να ανήκουμε σε αυτές εμείς οι αναγνώστες. Γενικά τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων ανήκουν στους παρίες.
Κάποιοι προβάλλουν έναν σοβαρό αντίλογο λέγοντας πως πολλοί από μας, ακόμα κι αν ανήκουμε στην κατώτατη τάξη, δεν κάνουμε ακάθαρτες εργασίες. Ζούμε σε (σχετικά) καθαρά σπίτια κι εργαζόμαστε σε (σχετικά) καθαρά γραφεία, μαγαζιά, εργοστάσια, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, σχολεία κλπ.
2. Αναμφίβολα, πολλές εργασίες που κάνουμε – ως δάσκαλοι, γιατροί, δικηγόροι, πωλητές, επιχειρηματίες κλπ – δεν μοιάζουν καθόλου ακάθαρτες. Ομοίως πολλοί εργασιακοί χώροι.
Μόνο που η ακαθαρσία δεν είναι γνώρισμα του υλικού κόσμου μόνο.
Στην πραγματικότητα δεν θα υπήρχε ακαθαρσία στο υλικό επίπεδο της καθημερινότητας, στα σπίτια, στους δρόμους, στα γραφεία, στα ρούχα και στα σώματά μας, αν δεν υπήρχε ακαθαρσία πρώτα στο μυαλό μας. Από τον νου ξεκινά η ακαθαρσία.
3. Δεν είναι πως λέμε απλώς «Δε βαριέσαι. Δε χρειάζεται να πλυθώ, να καθαριστώ» και παρόμοιες διαθέσεις που δεν θέλουν και κάνουν την έξτρα κίνηση για καθαριότητα – στα σώματα, στα ρούχα, στα σπίτια, στους δρόμους κλπ.
Αυτό το κάνουμε σίγουρα κατά καιρούς. Αποφεύγουμε την έξτρα προσπάθεια που θα επιφέρει καθαριότητα. Αλλά κάνουμε κι άλλα πολλά που στοιβάζουν σωρούς νοητικής ακαθαρσίας.
